العالم - زلال قرآن
خوف و خشیت که موجب خضوع وخشوع و انقیاد و تسلیم انسان در مقابل ذات اقدس الهی می گردد، حالت ترس و بیم و تذلل و تواضعی است که وقتی در قلب آدمی ایجاد گردد، او را به اطاعت و فرمانبرداری از حضرت حق سبحانه و تعالی وا می‌دارد، این حالت قلبی تدریجاً به اعضاء و جوارح انسان نیز سرایت کرده و آنها را مطیع و همراه خود می نماید.
در چنین شرایطی است که قلب و اعضاء و جوارح با زبان هماهنگ شده و نمازگزار را در جهت وصول به حقیقت نماز یاری می نمایند.
پس اگر نمازگزار قلب خویش را به سوهان اخلاص صیقل داده و به درستی (با توجه و حضور قلب کامل) در برابر انوار اسماءالله و کلمات و جملات موجود در الفاظ و اذکار نماز قرار دهد، قطعاً به حقیقت آنها معرفت پیدا می‌کند و به درک درستی (مطابق واقعیت و آنگونه که هستند) از آنها می‌رسد و متاثر از نور عظمت و جلال و کبریائی و مالکیت و سلطنت مطلقه الهی، در مقابل ذات اقدس او خوف و خشیت پیدا نموده و به مرتبه خضوع و خشوع می رسد و با تسلیم شدن در برابر خداوند علیّ‌عظیم به تعظیم و تکریم او می پردازد که محصول عالی آن دستیابی به حقیقت نماز است.