العالم ـ زلال قرآن
خداوند عزّوجل «ولیّ» مطلق کل عالمیان و آدمیان بخصوص مومنین و مسلمین است که با بعثت رسول الله و ماموریت الهی او بر تبلیغ و ترویج دین مبین اسلام، باذن الله تعالی این ولایت به حضرت محمد (ص) تسرّی پیدا کرده است، واز آنجا که در سال آخر حیات پربرکت آن حضرت و در بازگشت ازحجّة الوداع، دراجرای فرمان حق تعالی در آیه 67 سوره مبارکه مائده:
« يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّـهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ»
ترجمه: (ای پیغمبر، آنچه از خدا بر تو نازل شد (به خلق) برسان که اگر نرسانی تبلیغ رسالت و اداء وظیفه نکرده‌ای، و خدا تو را از (شر) مردمان محفوظ خواهد داشت، (و دل قوی دارکه) خدا کافران را (به هیچ راه موفقیتی) راهنمایی نخواهد کرد).
ودراجتماع جمع کثیری ازحُجّاج بیت الله الحرام، درمحل غدیرخُم و طی خطبه ای بلند و با صدای غرّا و رسا حُکم قاطع خداوند تبارک وتعالی مذکوردرآیه 55 سوره مائده:
« إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّـهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ»
ترجمه: (ولیّ امر ویاور شما تنها خدا و رسول و مؤمنانی خواهند بود که نماز به پا داشته و به فقرا درحال رکوع زکات می دهند (به اتفاق مفسّران مراد علی علیه السّلام است)).
را ابلاغ کرد، و درحالی که ایشان و حضرت علی (ع) بربالای بلندی مُشرف بر جمعیت حاضر ایستاده بودند، موضوع فرمان الهی را با بیان صریح جمله بسیار معروف:
« مَن کُنتُ مَولاه فهَذا عَلیُّ مَولاه، اَللّهُمَ والِ مَن والاه وَعادِ مَن عاداه وَاَنصُرمَن نَصَرَه وَاَخذُل مَن خَذَلَه و...»
مشخص نمود، و ولیّ مسلمین و مومنین بعد از خود را با اسم و رسم کامل به حاضرین در آن اجتماع بسیار بزرگ ( بیش ازده هزارنفری)، و همه تاریخ معرفی فرمود.