العالم ـ زلال قرآن
ازآنجا که در آیه شریفه «الحمدلله ربّ العالمین» حمد و ستایش برای اسم اعظم «الله»است (که عین توحید و مستجمع جمیع اسماء حسنی و صفات علیای الهی ازجمله: ربّ، رحمان، رحیم، مالک، و...، می باشد)، و حکم عدل این است که با آن تناسب داشته باشد، و از طرفی ادای حق حمد و ستایش شایسته مقام عظمت و کبریائی وصف ناپذیر الهی برای نمازگزار بسادگی مقدور نیست، لذا او برای وصول به حقیقت نماز موظف است با همه توان و با اخلاص تمام و مطابق دستورات حضرت حق و قول و فعل رسول الله (ص) و ائمه اطهار(ع) به تحمید و تسبیح و تنزیه و تعظیم ذات اقدس الهی بپردازد، باشد که مورد قبول حضرت حق سبحانه و تعالی قرار گیرد.