العالم - کشکول
این قبیل حمایت های بین المللی معمولا فقط از آمریکا ساخته است؛ اما در مورد تجاوز به یمن، عنصری اضافه تر از امریکا مشاهده می کنیم؛ در واقع رژیم صهیونیستی همان عنصری است که بیشترین استفاده را از اشغال جزایر یمنی می برد و امارات هم عادت کرده است که از حمایت این دو رژیم، برای سرکوب اراده ملت های منطقه و آرمان های فلسطین بهره مند باشد.
هدف واقعی امارات از تجاوز به یمن، اشغال استان های جنوبی این کشور و جزایر یمنی و به خصوص دست اندازی بر جزایر استراتژیک باب المندب و جزیره سقطری در آبهای جنوب شرقی یمن است.
اما سئوال این جاست که علت این توجه افراطی امارات و رژیم صهیونیستی به این جزایر استراتژیک – که در تنگه باب المندب و سراسر جنوب شبه جزیره عربی تا دریای عرب و خلیج بنگال واقع شده است – چیست؟
اشتهای سیری ناپذیر رژیم صهیونیستی برای چنبره بر گذرگاه های آبی بین المللی و موقعیت های استراتژیک بسیار مهم در منطقه ای خاص – که از اراضی اشغال شده فلسطین و خلیج عقبه مشرف بر دریای سرخ تا باب المندب و آب های آزاد دریای عرب و اقیانوس هند امتداد دارد – بر کسی پوشیده نیست.
به همین دلیل است که این رژیم بارها تلاش کرده است که این مناطق استراتژیک را تصاحب کند. امارات نیز تلاش می کند بنادر آزاد و سایت هایی دور از تنگه هرمز برای روز مبادا و برای زمانی که تنگه هرمز به هر دلیلی بسته شود، ایجاد کرده و با باز کردن منافذ و گذرگاه های جدید، به "جاده ابریشم" دسترسی پیدا کند. در این بین جزایر موجود گذرگاه باب المندب از جمله جزیره های "میون"، "حنیش" و "زقر" و جزیره های سقطری و "عبد الکوری" مورد توجه رژیم اشغالگر و امارات قرار گرفته اند و یک پایگاه نظامی در آنجا دایر شده و در گام بعدی، اهالی این جزیره ها رانده شده اند.
دولت صنعا عملیات کوچ اجباری اهالی این جزیره توسط ائتلاف سعودی اماراتی برای تبدیل آن به پایگاه نظامی امارات، آمریکا و رژیم صهیونیستی را محکوم کرده است؛ عبد الله ادریس، معاون وزیر شیلات دولت صنعا با اشاره به این موضوع گفته است: " به ویرانی و جنایات هولناک در جزایر ما و دیگر نقاط یمن بسنده نکردند و حالا شروع به کوچ اجباری اهالی این جزایر کرده اند و کار خود را از جزیره عبد الکوری که مهمترین جزیره مجمع الجزایر سقطری است، آغاز کرده و آن را تبدیل به پایگاه نظامی خود کرده اند".
در اوایل سال جاری دیده بان حقوق بشر مدیترانه، امارات و گروه های وابسته به آن را به اخراج ده ها خانواده از این جزیره به منظور بر هم زدن بافت استراتژیک آن متهم کرد.
اسرائیل در مرحله نخست می‌بایست کنترل کامل خلیج العقبه را در دست می‌گرفت تا از آنجا به عمق دریای سرخ نفوذ می‌کرد ولی اولین مانع، حل مشکل جزایر تیران و صنافیر مصر بود که در قلب خلیج العقبه واقع هستند و کنترل آنها در سال ۲۰۱۶ به موجب توافقنامه ترسیم مرزهای دریایی میان قاهره و ریاض، به طرف سعودی واگذار شد و قاهره نیز مالکیت پادشاهی سعودی بر این دو جزیره را به رسمیت شناخت و همین امر موجی از اعتراض‌ها و جنجال‌ها در داخل مصر را برانگیخت. برخی ناظران معتقدند که واگذاری کنترل این دو جزیره به عربستان سعودی به معنای تحویل مستقیم و غیرمستقیم آنها به اسرائیل است تا از این طریق، این رژیم اهداف و برنامه‌های خود را پیاده کند.
اسرائیل در چارچوب تلاش‌های بی‌وقفه‌اش برای نفود به آب‌ها و گذرگاه‌های آزاد بین‌المللی، از دهه شصت قرن گذشته، کوشیده جزایر یمنی و در راس آنها جزیره میون در نزدیکی تنگه باب المندب به اشغال خود درآورد. به نحوی که این رژیم عملیات‌های خصمانه و تجاوزکارانه‌ای برای اشغال جزایر یمن صورت داده است اقدامی که باعث شد دولت وقت یمن طی سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۸، نزد سازمان ملل شکایت کند.
در نتیجه فشارهای جامعه جهانی به اسرائیل به دلیل تلاش‌های خصمانه‌اش برای اشغال جزایر یمنی، این رژیم مجبور شد طرح جایگزین برای حضورش در دریای سرخ را فعال کند؛ لذا تصمیم گرفت از جنبش شورشی در اریتره حمایت و آنها را تسلیح کند تا این کشور تابع اسرائیل شود که بلافاصله پس از اعلام استقلال از امپراتوری اتیوپی، اقدام به احداث پایگاه نظامی در اریتره کرد. اسرائیل سپس از طریق اتیوپی کوشید جزایر یمن را اشغال کند. چرا که اریتره در پنجم دسامبر ۱۹۹۵ به اشغال جزیره راهبردی حنیش یمن اقدام کرد که طی این عملیات، ۳ سرباز یمنی شهید شدند. ایالات متحده آن زمان از محکوم کردن تجاوز اریتره به جزایر یمنی خودداری کرد و در عین حال، خواستار عقب‌نشینی از جزیره زقر در مجاورت جزیره حنیش شد.
بعد از سفر ایسایاس افورکی، رئیس‌جمهور اریتره به فلسطین اشغالی و امضای قرارداد صوری میان طرفین برای خرید تسلیحات از جمله بالگرد، اسرائیل تحرکات خود را در دریای سرخ بیشتر کرده تا موقعیت اریتره را تقویت کند. بعد از آنکه جنگ ائتلاف سعودی - اماراتی علیه یمن آغاز شد اریتره بار دیگر برای حضور نظامی در جزایر یمن خیز برداشت و با حمایت و پشتیبانی اسرائیل و در چارچوب قراردادی مشترک برای سیطره بر خطوط کشتیرانی بین‌المللی، کنترل جزیره حنیش را به صورت ویژه به امارات داد. همانطور که جزیره میون و جزیره بریم در نزدیکی باب المندب و جزیره استراتژی سقطری در جنوب شرقی یمن به جولانگاهی برای اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها تبدیل شده‌اند.
محافل رسانه‌ای، سیاسی و مردمی در یمن نسبت به اشغالگری اسرائیل و امارات در جزیره عبدالکوری در ارخبیل سقطری ابراز انزجار و خشم کردند. این دو طرف بعد از اشغال این منطقه استراتژیک، ساکنانش را آواره کردند. در همین حال، فعالان مجازی در یمن با ایجاد هشتگ "اشغال جزیره عبدالکوری یمن"، فعالیت‌های مخفیانه اسرائیل و امارات برای احداث پایگاه نظامی- اطلاعاتی در این جزیره را محکوم کردند.
انیس منصور، روزنامه‌نگار و فعال یمنی نوشت: اسرائیل و امارات یک پایگاه نظامی- اطلاعاتی در جزیره عبدالکوری واقع در مجمع الجزایر سقطری در اقیانوس هند احداث کردند که مساحتی بالغ بر ۱۳۳ کیلومتر مربع دارد و نیروهای متجاوز اقدام به اخراج نیروهای ارتش یمن و نیروهای محلی از این جزیره کردند آنها همچنین ساکنان آن را به منطقه قصیعر اخراج کردند. ساکنان آنجا عمدتا ماهیگیر هستند و اقداماتی برای ساخت خانه برای آنها در حضرموت صورت می‌گیرد تا این جزیره به عنوان پایگاه نظامی- اطلاعاتی اسرائیل باقی بماند.