العالم ـ زلال قرآن
به شهادت بخش اول آیه 31 سوره بقره :
«وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا...»
ترجمه: (خداوند اسامی همۀ حقایق را به آدم آموخت...).
خداوند رحمان به فضل وعنایت خاص الخاص خود نمونه ای از تمام اسماء خویش را بصورت استعدادهای ذاتی درفطرت انسان بودیعت نهاد، که شکوفائی ورشدهریک ازآنها بصورت یک صفت الهی دروجود او متجلی خواهد شد.
و منظور از خلیفة الهی این است که همه استعدادهای ذاتی آدمی بطورمتعادل ومتوازن رشد کنند، وسبب پیدایش صفات الهی در وجود گردند، که البته رشد کامل استعدادهای ذاتی انسان او را به اخلاق الله متخلق کرده وبه مقام قرب و لقاء الهی که یکی از اهداف بسیاربلند خلقت اوست می رساند.
تخلق به اخلاق الله همان هدفی است که مطابق حدیث شریف زیر:
« اِنِّی بُعِثتُ لِاُتَمِمَ مَکارِمَ الاَخلاق»
ازیک طرف نبّی گرامی اسلام ازجانب خداوند سبحان ( درقالب مکارم اخلاق ) ماءمور به تحقق آن دروجود بندگان بوده است.
وازطرف دیگر، به گواه آیه 4 سوره مبارکه قلم :
«وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ»
ترجمه: (به راستی تو بر بلندای سجایای اخلاقی عظیمی قرار داری ).
خود رسول الله (ص) که با اتصاف به تمامی صفات حمیده واخلاق فاضله نمونه بارزانسان کامل وخلیفة الله فی الارض است دراعلی مرتبه تخلق به اخلاق الله قراردارد.