العالم _ سوریه
مسیر آستانه در نشست های متعدد خود توانست دیدگاه ها را تا حد زیادی بین دولت سوریه و دولت ترکیه نزدیک و پلی ایجاد کند تا روابط دو طرف با وجود شکنندگی قطع نشود. مسیر آستانه را می توان پیشرفت سیاسی مهمی در روابط دو کشور دانست و با توجه به اینکه دیدارهای سوریه و ترکیه مستقیم و گفت و گو بین آن دو روشن تر شده، کار در مسیر آستانه به پایان رسیده است.
آستانه اساساً فرمولی برای گفت‌وگو داخل جنگ داخلی در سوریه بود، روسیه و ایران نماینده دولت سوریه و ترکیه نماینده شبه‌نظامیان بودند، اما با توسعه گفت‌وگو بین دمشق و آنکارا، وجود فرمول میانجی‌گری جدیدی بین دو کشور و نه فقط دولت سوریه و مخالفان مسلح مورد حمایت ترکیه، ضروری می نمود و این فرمول جایگزین مناسب برای مسیری است که می توان آن را مسیر مسکو نامید.
آستانه نکات مثبت بسیاری ارائه کرد که مهمترین آنها، مهار کردن تهاجم غرب به پرونده سوریه و رقیب بزرگی برای مسیر ژنو بود و به همین دلیل دولت سوریه و متحدانش اولین و آخرین نظر را در مورد جزئیات اساسی بحران این کشور از طریق آستانه و خروجی های آن داشتند.
آستانه علاوه بر این، بسیاری از مناطق را از دایره درگیری در سوریه خارج کرد مانند غوطه شرقی و منطقه مرکزی مانند رستن و حومه حمص، علاوه بر درعا و حومه حلب، حماه و ادلب، زیرا نشست های آستانه به منظور کاهش تنش به ویژه از طرف ارتش ترکیه در سوریه بود. آستانه همچنین برای جدا کردن گروه های مسلح از یکدیگر و متلاشی کردن برخی از آنها تلاش کرد.
آستانه توانست با تاکید شرکت کنندگان مبنی بر تعهد تزلزل ناپذیر به حاکمیت، استقلال، وحدت و تمامیت ارضی سوریه، به هر ایده ای مبنی بر ایجاد یک پروژه جدایی طلبانه در سوریه پایان دهد. آستانه همچنین به توافقی برای دستیابی به امنیت و ثبات در شمال شرق سوریه رسید، به گونه ای که تضمین کننده حفظ حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه و سدی در برابر تلاش ها برای ایجاد واقعیت های جدید از جمله ابتکارات غیرقانونی در مورد خودمختاری به بهانه مبارزه با تروریسم باشد.
ناظران بر این باورند که پرونده سوریه شاهد نشست ها، کنفرانس‌های سیاسی و دخالت‌های خارجی بسیاری بوده است، اما در نهایت یک واقعیت وجود دارد و آن اینکه دولت سوریه تنها کشوری است که قادر به حفظ امنیت و ثبات در این کشور و در منطقه است و هر تلاشی برای تغییر این واقعیت نتیجه ای جز شکست نخواهد داشت.