العالم - آفریقا
به گزارش شبکه خبری العالم، پس از ترور "عبدالغنی الکیکلی" رئیس دستگاه حمایت از ثبات در طرابلس وابسته به شورای ریاست لیبی واکنشها شدت گرفت و گروههای مسلح به تبادل آتش با یکدیگر پرداختند. دهها لیبیایی مسلح و غیرمسلح کشته و زخمی شدند و تظاهرکنندگان به خیابانها آمدند و خواستار کنارهگیری دولت وحدت ملی و "عبدالحمید دبیبه" نخست وزیر آن شدند. با این حال، به گفته کسانی که اوضاع لیبی را دنبال میکنند، این درگیریهای مسلحانه و فضای فتنه داخلی در لیبی تنها به خاطر اختلافات داخلی نیست بلکه بسیاری از قدرت بینالمللی و منطقهای در این درگیریها و در تشدید آن گاه به گاه دخیل هستند.
هدف نهایی، بهره برداری قدرت های بین المللی و منطقه ای از ثروت غنی نفتی و طبیعی لیبی و سرازیر شدن آن با قیمت های پایین به بازارهای غربی و از بین بردن نقش آفرینی این کشور و جایگاه راهبردی آن در قلب دریای مدیترانه در مسائل جهان اسلام و در صدر آن مسئله فلسطین است.
استاد "بولبابه سالم" تحلیلگر امور خاورمیانه و شمال آفریقا به شبکه العالم گفت: از زمان وقوع انقلاب ۱۷ فوریه ۲۰۱۱، وضعیت لیبی همچنان بیثبات بوده و قدرتهای بینالمللی و منطقهای متعددی در آن دخالت میکنند و به دنبال تحمیل برنامههای خود و تسلط بر این کشور هستند.
وی افزود: لیبی کشوری سرشار از منابع نفتی است و خط ساحلی آن بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر در کنار دریای مدیترانه امتداد دارد و این وضعیت، آن را به کانون توجه بسیاری از کشورهای اروپایی که برای نفوذ در آنجا رقابت میکنند، تبدیل کرده است.
این رقابت ها، در درگیری بین قدرتهای بزرگی مانند فرانسه و ایتالیا و همچنین روسیه، آمریکا و ترکیه مشهود است، زیرا این کشورها برای دستیابی به منافع خود در منطقه با هم رقابت میکنند. با وجود مداخله و تلاشهای سازمان ملل متحد برای مهار اوضاع از جمله سازماندهی نشستهای داخلی بین طرف های لیبیایی در کشورهایی مانند مغرب، الجزایر و تونس، این تلاشها نتایج ملموسی به همراه نداشته است.
"بشیر الجوینی" پژوهشگر روابط بینالملل به شبکه العالم گفت: عرصههای سیاسی و میدانی در لیبی از سال ۲۰۱۱ شاهد تحولات سریعی بوده است و تحرکات نظامی در ماه مه ۲۰۲۵ افزایش یافته است. در ابتدای ماه، تحرکات نظامی از شرق و غرب شهر طرابلس پایتخت آغاز شد و تیپهایی از منطقه "مصراته" از سوی سایر گروههای مسلح پشتیبانی شدند. در ۱۳ مه، دستگاه حمایت از ثبات به فرماندهی "عبدالغنی الکیکلی" حملهای را به منطقه "النوفلیین در نزدیکی دفتر نخستوزیری با هدف سیطره این نهاد و "عبدالحمید دبیبه" رئیس آن آغاز کرد.