العالم ـ لبنان
به گزارش العالم، لبنان، این کشور کوچک با جغرافیایی بزرگ به لحاظ موقعیت استراتژیک و مقاومت مردمیاش، هر روز زیر سایه مداخلات خارجی سنگینی از سوی واشنگتن و پاریس؛ و حملات تجاوزگرانه روزمره اسرائیل گرفته تا سیلی از دستورات داخلی دیکته شده سیاسی و امنیتی و اقتصادی قرار دارد.
در ظاهر، این فشارها به نام حمایت از ثبات و اجرای قطعنامه آتش بس ۱۷۰۱ سازمان ملل بعد از جنگ ۳۳ لبنان و رژیم صهیونیستی عنوان میشود، اما در واقع تلاشهایی است برای بازتعریف لبنان به گونهای که منافع خارجی تأمین شود و نه حفظ حاکمیت و تقویت معادله بازدارندگی که مقاومت ایجاد کرده است.
حملات رژیم صهیونیستی از اوایل ماه جاری؛ با یورشها و گلولهباران جنوب و بقاع که منجر به شهادت و زخمی شدن و نقض مداوم قطعنامه آتش بس ۱۷۰۱ در میان سکوت بینالمللی و همدستی سازمان ملل متحد گردیده، تقریبا روزانه بوده است.
این تخلفات صرفا تخلفات گاه و بیگاه نیستند، بلکه سیاستی سیستماتیک با هدف گروگان نگه داشتن لبنان برای تهدید دائمی و در عین حال ترویج هر روند سیاسی به عنوان گامی به سوی صلح تبلیغ می شود.
آمریکا با استفاده از فرستادگان به لبنان خود مدعی است که در تلاش است از بروز جنگ جلوگیری کند، اما در عمل فشارهای مستقیم سیاسی و امنیتی بر گروههای لبنانی وارد میآورد، فشارهائی که در خارج کردن لبنان از معادله و خلع ید آن؛ با دستورکار "اسرائیل" دقیقا همسو است.
از سوی دیگر، فرانسه با طرحهای به ظاهر اروپایی برای حمایت از ارتش لبنان و تقویت نقش بینالمللی این کشور، در باطن اما در پی احیای نفوذ و سلطه خارجی است و مقاومت این تلاشها را پوششی برای کاهش حاکمیت ملی لبنان میداند، چرا که خواستار خلع سلاح مقاومت هستند اما هیچکس جرأت نمیکند از اسرائیل بخواهد که نقض های مکرر توافق های آتش را متوقف کند.
در سطح منطقهای، برخی پایتختهای عربی از جمله ریاض، با وارد آوردن فشارهای سیاسی و اقتصادی، اما در قالب کمکهای مشروط یا پیامهای سیاسی، سعی در تغییر معادلات داخلی لبنان دارند تا مقاومت تضعیف شود و لبنان به سمت ائتلافهای خارجی سوق داده شود.
بنابراین، تصویر کلی روشن است؛ حملات مداوم اسرائیل، تشدید فشارهای آمریکا و فرانسه و دخالتهای غیرمستقیم منطقهای همگی در راستای هدفی واحد است؛ بازسازی لبنان مطابق با خواستههای بازیگران خارجی.
اما از منظر مقاومت، هر گونه توافقی که با توقف حملات اسرائیل آغاز نشود و حق لبنان در دفاع از خود را به رسمیت نشناسد، صرفا آتشبسی موقت و توهمی بیش نیست که به نفع دشمن تمام میشود... از این رو، مقاومت تنها تضمین حفظ حاکمیت لبنان و حمایت از تصمیم ملی این کشور به شمار می آید.