العالم ـ آفریقا
بنابر این گزارش، دو روز پس از تصمیم "عبدالمجید تبون" رئیسجمهور الجزایر، مبنی بر برکناری "نذیر العرباوی" نخستوزیر و انتصاب موقت وزیر صنایع "سیفی غریب" به عنوان نخستوزیر سرپرست، صحنه سیاسی الجزایر در سکوتی کمسابقه فرو رفته است.
به دنبال این واقعه، هیچیک از احزاب عمده ائتلاف حاکم از جمله جبهه آزادیبخش ملی، تجمع ملی دموکراتیک، جنبش البناء، جبهه المستقبل و حزب صوت الشعب؛ تاکنون موضعی در قبال این تغییر نشان ندادهاند؛ سکوتی که در میانه بحرانهای اقتصادی و اجتماعی و در آستانه آغاز سال تحصیلی جدید، پرسشبرانگیز بهنظر میرسد.
کارشناسان میگویند این تردید و "فوبیای موضعگیری" ناشی از آن است که احزاب حاکم علیرغم قرار داشتن در اکثریت ریاستجمهوری، هیچ نقشی در انتخاب نخستوزیر یا اعضای کابینه ندارند و معمولا تنها به اعلام حمایت از برنامههای رئیسجمهور بسنده میکنند.
با این حال، معدود صداهایی نیز شنیده شد؛ از جمله "عمر طرباق"، نماینده برجسته تجمع ملی دموکراتیک، که تغییر اخیر را نشانه "بحران عمیق میان قوه مجریه و نهادهای منتخب" دانست و از "غلبه تصمیمگیریهای واکنشی و فقدان برنامهریزی راهبردی" انتقاد کرد.
در میان اپوزیسیون نیز واکنشها محدود بود. تنها حزب جامعه اسلامی (حرکت مجتمع السلم) به ریاست "عبدالعالی حسّانی" موضعگیری رسمی داشت و تأکید کرد که تغییر واقعی باید متوجه سیاستها و رویکردها باشد نه صرفا اشخاص.
او خواستار اصلاحات سیاسی فراگیر، شفافیت در حکمرانی و ایجاد اجماع ملی برای عبور از رکود سیاسی و اقتصادی کشور شد.
این چهارمین بار از آغاز ریاستجمهوری تبون در دسامبر 2019 است که نخستوزیر الجزایر تغییر میکند؛ امری که تحلیلگران آن را نشانهای از بیثباتی سیاسی و تصمیمگیریهای لحظهای میدانند.