کودکان آواره در سوریه از سرما جان می دهند و کودکان غزه هم از سیل و سرما؛ با این حال دولت‌های عربی مدعی دوستی با سوریه و فلسطین همچنان درباره این فاجعه‌ها سکوت کرده و حتی نمی‌خواهند در این باره چیزی بدانند.
به گزارش روز شنبه پایگاه خبری شبکه العالم "عبد الباری عطوان" نویسنده و پژوهشگر برجسته عرب، در مقاله ای در پایگاه خبری – تحلیلی "رأی الیوم" نوشت: نوار غزه چند ماه است که برق ندارد و محاصره "عربی – اسرائیلی" خفه کننده، زندگی را کاملا در این منطقه مختل کرده است؛ سیل ناشی از بارش شدید باران هم این روزها وضعیت غزه را بدتر کرده است.
وی افزود: دولت حماس که نوار غزه را اداره می کند برای برخورد با این بحران نه تجربه دارد، نه پول و نه امکانات لازم. حماس مجبور شده است برای نجات شهروندان از قایق های فرسوده و قدیمی ماهیگیری کمک بگیرد؛ شهروندانی که به پشت بام خانه ها رفته‌اند و فریاد می‌زنند و یاری می‌طلبند اما فریادرسی نمی یابند.
عطوان خاطرنشان کرد: بیش از 150 کشور عضو سازمان "دوستان مردم سوریه" هستند که بیشتر آنها از کشورهای اروپایی و عربی ثروتمندند. با این حال بیش از 4 میلیون آواره در داخل و خارج سوریه از گرسنگی، بیماری، ترس و نبود راه حل اطمینان بخش برای آینده سوریه رنج می برند.
این نویسنده عرب تأکید کرد: حامیان عرب گروه های مسلح میلیاردها دلار برای " صنعت مرگ" در سوریه هزینه می کنند و میلیاردها دلار دیگر برای تجهیز این گروه‌ها به جدیدترین تجهیزات نظامی هزینه می شود، اما هنگامی که کودکان در اردوگاه‌های آوارگان ناله می‌کنند و از شدت سرما یخ می‌زنند و جان می‌دهند، آن کشورهایی که وعده کمکهای میلیاردی داده‌اند ناپدید می‌شوند؛ چرا؟ زیرا آن پول‌ها برای مرگ اختصاص داده شده است نه زندگی.
عبدالباری عطوان خاطرنشان کرد: منطق حکم می کند کسانی که توانایی رساندن سلاح به گروه‌های مسلح را دارند، به هیچ وجه از رساندن کمکهای پزشکی و غذایی و پتو به کودکان حلب، حمص، الرستن، الرقه، ادلب و همه شهرهای ویران شده دیگر سوریه ناتوان نیستند.
وی افزود: اگر این وظیفه بشردوستانه برای آن ها دشوار است، که به باور ما چنان نیست؛ دست کم می توانند مواد اولیه و ضروری، کمک های امدادی لازم و دستگاه های گرمایشی را به اردوگاه های آوارگان در اردن و ترکیه برسانند، زیرا در این مناطق نه درگیری نظامی وجود دارد و نه خطر انفجار بمب.
عطوان گفت: سازمان عفو جهانی در این باره از کشورهای غربی "کافر" انتقاد کرده است، اما کشورهای عربی "مسلمان" چطور؟ بویژه آنها که می‌خواهند دمکراسی و حقوق بشر را به سوریه صادر کنند. این کشورها چه تعداد آواره سوری را پذیرا شده اند و در مرزهای خود با سوری‌هایی که از ترس مرگ به آنجا گریخته‌اند چه برخوردی داشته‌اند. مگر نه این است که در این کشورها ملیون ها کارگر خارجی از 180 کشور غیر غربی اقامت دارند.
عطوان با بیان اینکه کشورهای عربی حوزه خلیج فارس میلیاردها دلار از پول نفت خود را به مصر که از مشکل سوخت رنج می برد داده اند؛ خاطرنشان کرد: البته این اقدامی بشردوستانه و قابل تقدیر است، اما چرا آن ها از مقامات مصر نمی خواهند اجازه دهند سوخت لازم برای راه اندازی نیروگاه‌های برق غزه وارد این منطقه شود، تا دو میلیون انسان عربی مسلمان "اهل سنت" از بی برقی و خاموشی رهایی یابند.
عطوان گفت: نوار غزه غرق در تاریکی و سیل است و کودکان و سالمندان سوریه از سرما جان می‌دهند. این لکه ننگ دیگری در تاریخ این ملت است. کسی که انسان های محروم، محاصره شده و گرسنه را در حالی که توانایی دارد، یاری نمی‌کند امکان ندارد سرزمین های [اشغال شده عربی] را آزاد کند یا به حداقل حقوق بشر در کشورش یا دیگر کشورها احترام بگذارد.