به گزارش پایگاه ه خبری شبکه العالم، سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان در این خصوص می گوید: پیروان وهابی عبدالعزیز آل سعود بنیانگذار رژیم سعودی پس از سلطه وی بر سرزمین حجاز، تمام آثار و بناهای دینی و تاریخی متعلق به پیامبر اسلام (ص) را تخریب کردند.
این بناها با به قدرت رسیدن آل سعود با خاک یکسان و اشیاء قیمتی و ارزشمند آن غارت شد؛ انتشار این خبر و خبر تصمیم آل سعود و وهابی ها برای تخریب قبر پیامبر اکرم(ص) باعث شد که مسلمانان سراسر جهان اسلام در تظاهرات گسترده این جنایات را محکوم کنند(و همین امر موجب جلوگیری از تخریب قبر پیامبر اسلام شد).
حضرت آیت الله خامنه ای رهبر انقاب اسلامی نیز در این خصوص فرموده اند: در میان امت اسلام افرادی با افکار پلید، متحجر، عقب افتاده و خرافاتی وجود دارند که بزرگداشت مقام بزرگان صدر اسلام را شرک و کفر می دانند که این یک مصیبت است؛ این افراد همان کسانی هستند که گذشتگانشان قبور امامان بقیع را ویران کردند و اگر مسلمانان جهان وارد میدان نمی شدند، بدون تردید، قبر پیامبر اکرم(ص) را نیز ویران می کردند.
"صدر الدین قپانچی" امام جمعه نجف اشرف، تخریب قبور امامان بقیع به دست وهابیون را توطئه ای برای متفرق ساختن مسلمانان توصیف کرده است.
سومریه نیوز به نقل از قپانچی می نویسد: تخریب قبور امامان بقیع از سوی وهابیت، در حقیقت طرحی است با پوشش دینی برای متفرق ساختن مسلمانان و وارد کردن آنها در درگیری و جنگ داخلی.
وی تاکید می کند که داعش امتداد جنبش وهابیت است و وهابیت طرح و برنامه ای انگلیسی برای تجزیه جهان اسلام و فرسایش توان آن از طریق جنگ های داخلی است.
خاطرنشان می شود که تخریب قبرستان بقیع توسط وهابیت دو بار اتفاق افتاده است:
- نخستین تخریب قبور مطهر ائمه بقیع به دست وهابیون سعودی در سال 1220هجری یعنی زمان سقوط دولت اول سعودی‌ها توسط حکومت عثمانی روی داد، پس‌ازاین واقعه تاریخی-اسلامی با سرمایه‌گذاری مسلمانان شیعه و به کار بردن امکانات ویژه‌ای، مراقد تخریب‌شده به زیباترین شکل بازسازی شد و با ساخت گنبد و مسجد، بقیع به یکی از زیباترین مراقد زیارتی و در واقع مکان زیارتی-سیاحتی مسلمانان تبدیل شد.
- دومین تخریب بقیع، یا به عبارتی دردناک‌ترین حادثه تاریخی-اسلامی معاصر به هشتم شوال سال 1344 و پس از روی کار آمدن سومین حکومت وهابی عربستان مربوط می‌شود؛ سالی که وهابیون به فتوای سران خود مبنی بر اهانت و تحقیر مقدسات شیعه، مراقد مطهر ائمه و اهل‌بیت پیامبر(ص) را هدف دومین هجوم وحشیانه خود قراردادند و بقیع را به مقبره‌‌ای ویران‌شده و مهجور تبدیل کردند.
وهابیون در سال 1343هجری قمری در مکه گنبدهای قبر حضرت عبدالمطلب(ع)، ابو‌طالب(ع)، خدیجه(س) و زادگاه پیامبر(ص) و حضرت فاطمه زهرا (س) و«خیزران» عبادتگاه سری پیامبر(ع) را با خاک یکسان کردند و در جده نیز قبر «حوا» و دیگر قبور را تخریب کردند.
در مدینه نیز گنبد منور نبوی را به توپ بستند، ولی از ترس مسلمانان، قبر شریف نبوی را تخریب نکردند؛ آنها همچنین در شوال 1343 با تخریب قبور مطهر امامان (ع) بقیع اشیاء نفیس و باارزش آن قبور مطهر را به یغما بردند و قبر حضرت حمزه(ع) و شهدای احد را با خاک یکسان و گنبد و مرقد حضرت عبدالله(ع) و آمنه(س) پدر و مادر پیامبر (ع) و دیگر قبور را هم خراب کردند.
وهابیون متعصب در همان سال به کربلای معلی حمله کردند و ضریح مطهر حضرت امام حسین(ع) را کندند و جواهرات و اشیاء نفیس حرم مطهر را که اکثراً از هدایای سلاطین و بسیار ارزشمند و گران‌بها بود، غارت کردند و نزدیک به 7000 نفر از علما، فضلا و سادات و مردم را کشتند؛ سپس به سمت نجف رفتند که موفق به غارت نشدند و شکست‌خوردند و برگشتند.