به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، "البیان" در توصیف صدا و سیما، نوشت: "بر فراز تپه‌ای مرتفع در شمال تهران پایتخت ایران، محدوده امنیتی ویژه‌ای وجود دارد که از شرق به خیابان معروف ولی عصر و از شمال به بزرگراه چمران متصل است و مقابل آن نیز هتل استقلال یا رویال هیلتون سابق قرار دارد؛ در غرب این منطقه نیز محل نمایشگاههای بزرگ واقع است. این سازمان از جنوب نیز به پارک ملت اشراف دارد."
این روزنامه اماراتی مدعی شد: "بسیاری از ایرانی‌ها از این منطقه عبور می کنند بدون آنکه بدانند در داخل این ویلاهای پراکنده که در مساحتی حدود دو کیلومتر مربع واقع شده اند، چه می گذرد؛ اما اگر با تاکسی از این مکان عبور کنی، راننده باید با زبانی ساده به تو بگوید: رادیو و تلویزیون اقتدار جمهوری اسلامی. در واقع اشاره او به این ساختمانهایی است که در یکی از لوکس ترین مناطق شمال پایتخت قرار دارند؛ در دوران شاه اکثر خانواده‌های طبقه ثروتمند در اینجا زندگی می‌کردند؛ قبل از آنکه این مؤسسات خصوصی و رسمی آن را در اختیار بگیرند، و آن را به مقصد و هدف بیشتر مؤسسات رسانه ای ایرانی و خارجی تبدیل کنند."
البیان در ادامه نوشت: "در این محدوده امنیتی، ایران همه عملیات رسانه‌ای داخلی و خارجی خود را انجام می‌دهد، و ساختمانهایی در آن قرار دارند که برای کل فرایند رسانه‌ای و فنی و لجستیکی سازمان صدا و سیمای ایران اختصاص یافته اند .."
این روزنامه اماراتی مدعی شد: "همه کسانی که وارد این سازمان می شوند، هنگام ورود به دقت مورد بازرسی و تفتیش قرار می‌گیرند، حتی کارمندان به دقت بازرسی بدنی می‌شوند و وسایلشان مورد بررسی قرار می‌گیرد. اما اگر کسی کارمند نباشد و بخواهد وارد شود، باید از سوی شخصی در داخل سازمان دعوت شده، و آن فرد نیز صلاحیت وارد کردن افراد غیر کارمند را نیز داشته باشد. ولی با این حال، مهمان باید به تحقیقات و سؤال و جواب طولانی سرویس امنیتی تن دهد، و کارت شناسایی خود را هنگام ورود به امانت بگذارد تا از همان دری که وارد شده خارج شود. این کار برای اطمینان از این مسأله است که آن فرد پس از پایان کارش از سازمان خارج می شود، به ویژه آنکه مهمان فقط می تواند از دری وارد شود که اداره امنیتی هنگام ارائه درخواست ورود، برای او تعیین کرده است."
البیان ادامه داد: "نمی‌توان وارد محوطه سازمان صدا و سیمای ایران شد مگر آنکه فرایند پیچیده‌ای را پشت سر گذاشت، و هیچ بازدیدکننده‌ای نمی‌تواند طبق دلخواه خود در داخل سازمان بگردد، یا به هر ساختمانی که بخواهد برود؛ مگر ساختمانی که فرد درخواست کننده برای ورود او در آنجا باشد. قدم زدن در محوطه سازمان تحت تدابیر امنیتی و مسائل ویژه‌ای است."
البیان با ادعای اینکه این اطلاعات را از یک "مجری سابق صدا و سیما" به دست آورده، نوشت: "اگر بخواهید یک مهمان غیر ایرانی را دعوت کنید، باید حداقل از 15 نفر امضا بگیرید، و پس از آن باید فرد میزبان برگه ورود را امضا کند، و فقط در این صورت برگه مذکور قابل تأیید می باشد و می توان کارت شناسایی را هنگام خروج پس گرفت."
البیان در ادامه ادعاهای این فرد به اصطلاح "مجری سابق" که بیشتر به یک داستان تخیلی و پلیسی شباهت دارد، نوشت: "من 5 سال آنجا کار کردم و هرچه می‌گذشت، بیشتر یقین پیدا می‌کردم که آنچه در آنجا می‌گذرد فقط یک کار رسانه‌ای نیست بلکه چیز دیگری در جریان است .. وی با خنده افزود: از من نپرس، زیرا نمی توانم پاسخ دهم، ساده می‌گویم که من نمی‌دانم."
البیان در بخش دیگری از این ادعاها ادامه داد: "قطعا ویژگی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با سازمانهای مشابه آن در دیگر کشورها تفاوت دارد، و این سازمان با سامانه‌های دفاعی مانند ضد هوایی متشکل از آتشبارهای "هاوک" آمریکا و آتش بارهای 57 ضد هوایی احاطه شده است. تعداد بسیاری تانک و خودروی زرهی نیز در ورودی‌های آن قرار دارد، و این سازمان به صورت شدید از سوی عناصر پلیس و نیروی امنیتی ویژه سازمان که آموزش دیده و قابل اطمینان هستند حمایت می شود، آنها نیز تحت نظارت وزارت اطلاعات هستند ..."