خبرنگار شبکه العالم روز پنجشنبه گزارش داد، فاطمه، اولین و آخرین قربانی محاصره ظالمانه شهرکهای فوعه و کفریا در حومه شمالی ادلب نیست.
گروههای تروریستی با حمایت برخی از کشورهای منطقه از ابتدای شروع بحران در سوریه این دو شهرک را به محاصره خود درآوردند، این محاصره تا کنون یک هزار و 800 قربانی از این دو شهرک گرفته است. اما با وجود این جنایت بشری سازمان ملل همچنان سکوت کرده است .
تروریستها تا کنون 72 هزار گلوله موشک، خمپاره و راکت به دو شهرک کفریا و فوعه شلیک کرده اند، و سازمان ملل واکنشی به این حملات که به مناطق مسکونی صورت می گیرد، نشان نداده است و این رویکرد سازمان ملل در حالی است که اهالی کفریا و فوعه همچنان در محاصره هستند و گرسنگی می کشند. گزارش های دریافتی از این دو شهرک حاکی است که 80 درصد آن ویران شده است اما معلوم نیست به چه دلیل این جنایت ضدبشری تروریست ها در پرونده های سازمان ملل ثبت و ضبط نشده است.
سازمان ملل در گزارش های رسانه ای خود فقط به پرونده ساختگی گرسنگی در مضایا در حومه دمشق پرداخته و عوامل پشت پرده این پرونده ساختگی بعدها در صفحه های شبکه های اجتماعی و برخی از رسانه های گروهی مخالف حکومت سوریه نمایان شد.
دولت سوریه که به طور دوره ای کاروانهای امدادرسانی خود را به مضایا می فرستد، در نظر داشت تا بحران کفریا و فوعه به لحاظ وضعیت وخیم بهداشتی و معیشتی از سوی سازمان ملل و نهادهای وابسته به آن مورد رسیدگی قرار گیرد اما نمایندگان سازمان ملل به بهانه اینکه عناصر گروه های تروریستی جبهه النصره و احرار الشام در ورودی های این دو شهرک حضور دارند از عزیمت به آنجا سر باز زدند، در حالی که تیم این سازمان پیش از این در حالی وارد مضایا شده بود که این شهر در اشغال همین دو گروه تروریستی قرار داشت. علاوه بر آن تیم سازمان ملل در مضایا با سرکردگان تروریست ها نشستی نیز برگزار کرد.
ساکنان کفریا و فوعه از سازمان ملل خواستند تیم خود را به این دو شهرک که در محاصره تروریست ها قرار دارد، اعزام کند و از نزدیک در جریان اوضاع معیشتی، بهداشتی و انسانی مردم این منطقه قرار گیرد.
آنان تاکید کردند هم اکنون صدها تن از اهالی کفریا و فوعه بر اثر کمبود دارو نیازمند معالجه در خارج از این دو شهرک هستند. آنان با برگزاری تظاهراتی از سازمان ملل خواستند تا با آنها همچون ساکنان مضایا در حومه دمشق برخورد شود.
در شرق سوریه نیز شهر دیگری به نام دیرالزور که آن نیز در معرض جنایات گروه های تروریستی قرار دارد، از سوی سازمان ملل به فراموشی سپرده شده است. این شهر هنوز در محاصره داعش قرار دارد و فاجعه انسانی، زندگی صدها هزار تن از اهالی این شهر را تهدید می کند.
با وجود کمبود مواد غذایی و دارویی، محاصره و گلوله باران شهروندان سوری در مناطق مختلف این کشور، از سوی گروه های تروریستی اما سازمان ملل اقدامی در این خصوص انجام نمی دهد. زنان و کودکان زجر کشیده و دیگر اهالی دیرالزور و کفریا و فوعه نمی دانند که چرا سازمان ملل با آنان برخورد تبعیض دارد. البته برای آنها دانستن علل یاد شده مهم نیست در واقع آنچه که برای آنها اهمیت دارد پایان یافتن محاصره و دستیابی به کمک های اولیه، مواد غذایی، دارویی و سایر کمک های انسانی است.