به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، این روزنامه السفیر در این خصوص نوشت: نخستین نشست طرف های مذاکرۀ ژنو 3، جمعه آینده آغاز می شود و تا شانزدهم فوریه ادامه خواهد یافت. هر کس که حاضر شود پای میز مذاکره بنشیند، طرف مذاکره خواهد بود، چه گروه ریاض بپذیرد چه نپذیرد.
".. چه گروه ریاض بپذیرد چه نپذیرد"
این روزنامه افزود : میز مذاکره آماده است و دی میستورا، میانجی بین المللی، دو هیأت کافی برای آغاز مذاکرات در اختیار دارد: نخست، هیأت متشکل از مخالفان، بر اساس فهرست پیشنهادی روسیه که هستۀ اصلیِ آن، امروز در لوزان، نشست های خود را آغاز خواهد کرد و هیأت دوم، هیأت دولت سوریه است که جمعه آینده به ژنو می رسد.
میانجی بین المللی، چندین بسته دعوتنامۀ آمادۀ ارسال در اختیار دارد و علاوه بر آن، نقشۀ راهی مستند به تفاهمات بین المللی روسیه و آمریکا را نیز در اختیار دارد؛ موضوعی که در اظهارات جان کری وزیر امورخارجه آمریکا در ریاض، به وضوح بازتاب یافت. خبرهای درز یافته از ائتلاف گران نیز حاکی از وحشتِ آنان است، از محتوایی که کری به آن ها ابلاغ کرده است مبنی بر این که "گفت وگو" درباره دولت انتقالی نخواهد بود، بلکه دربارۀ کابینه ای فراگیر و انتخاباتی خواهد بود که بشار اسد نیز در آن شرکت خواهد کرد.
در این میان، دی میستورا تمام تلاش خود را به کار بست تا به آن ها اطمینان دهد که نشست ژنو3 زیر چتر محتوای اجلاس ژنو1، برگزار خواهد شد به شرط آن که ژنو2 تکرار نشود. از سویی، علت بیمناکی از شکستی که سبب شده است در دعوت از برخی طرف ها تردید به وجود آید، آن است که زمینۀ گفت وگو (و نه چترِ گفت وگو) که پایه و اساسِ بحث را تشکیل خواهد داد، کاملا بر اساس نقشۀ راه روسیه است. به این ترتیب، همان طور که در بیانیۀ وین آمده است، داوری، اصلاح قانون اساسی و کمک های انسان دوستانه محور بحث خواهد بود. این ضمانت اجرا، می تواند زمینه ساز عدمِ تکرارِ ژنو2 شود، زیرا دولت سوریه، رسماً موافقت خود را با آن اعلام کرد، فهرستِ مخالفان سوری که روس ها از آن ها حمایت می کنند نیز به منطقِ این نقشۀ راه گرایش دارند، به شرط آن که در خصوص سازوکارهای آن بحث شود.
و به این ترتیب بود که دی میستورا به عنوان میانجی بین المللی، برای نخستین بار، سازوکارهای قطعنامه 2245 شورای امنیت را یادآوری کرد که به او اختیارِ "تصمیم گیری نهایی در خصوص فهرست دعوت شدگان به ژنو" را می دهد، به این شرط که میزان مشارکت و جایگاه سیاسی طرف ها لحاظ شود؛ و این ها تعابیری است که گروه ریاض، علاقه ای به شنیدن آن ندارند، زیرا این گروه، همچنان به حذف همه طرف هایی که در کنفرانس مخالفان در ریاض شرکت نداشتند، اصرار می ورزند.
دی میستورا، این موضوع را در روز چهاردهم نوامبر، در نخستین کنفرانس مطبوعاتی خود در وین، پس از شکل گیری طرح روسیه برای بازگشت به فرایند سیاسی مطرح کرد.
دی میستورا که از تریبون سازمان ملل در ژنو سخن می گوید، می داند که از پشتیبانی آشکار روسیه و آمریکا برخوردار است، به همین سبب در لحظه ای کم نظیر و تکرار نشدنی، به صورت ضمنی بیان کرد که کنفرانس، روز جمعه، با حضور کسانی برگزار خواهد شد که پای میز مذاکره حاضر شوند. این سخن، به مثابۀ تهدیدی بود که در چارچوب هشدارهای جان کری به گروه ریاض می گنجد. کری به گروه ریاض هشدار داده بود که اگر به ژنو نروند، هم پیمانان خود را از دست خواهند داد.
"کری: اگر به ژنو نروید، هم پیمانانتان را از دست می دهید"
و به این ترتیب بود که دی میستورا قاطعانه اعلام کرد که دعوتنامه ها، امروز و پس از تاخیری 24 ساعت فرستاده خواهند شد تا آخرین فرصت به گروه ریاض داده شود که در آن گرد هم آیند و پیش از آن که در قبال رفتن به ژنو موضع گیری کنند، اوضاع را بسنجند. این تعویقِ 24 ساعته نیز به درخواست جان کری صورت گرفت که ابراز امیدواری کرد ارسال دعوتنامه ها 24 تا 48 ساعت به تعویق بیفتد.
دی میستورا، به وضوح تکرار کرد که قطعنامه 2254 شورای امنیت، او را به تشکیل هیأتی از مخالفان، مکلف کرده است.
دی میستورای پس از تفاهم آمریکا و روسیه، بدون آن که از شرکت کنندگان در اجلاس ریاض نامی ببرد، خطاب به آن گفت: من برای تصمیم گیری نهایی در خصوص ترکیب هیأت مذاکره کننده، با رعایت مصوبه های قاهره، مسکو و ریاض، از سوی جامعه جهانی مکلف هستم.
به این ترتیب، دی میستورا برای برگزاری کنفرانس، بدون حضور "ائتلاف گران" برگ برنده ها و اختیاراتی به دست آورد. در مقابل، ائتلاف گران، برای نخستین بار طی دو سال گذشته، و پس از شکستِ ژنو2، برگ برندۀ خود را از دست دادند و آن، گفت وگو با دولت سوریه به عنوان مخالفان سوری است.
پیشقراولان فهرستِ مورد حمایتِ مسکو، بی آن که منتظر دریافت دعوتنامه رسمی شوند، راهی ژنو شدند و عصر امروز، پنج تن از چهره های شاخصِ آنان رایزنی های اولیه با تیم دی میستورا را در هتل "دولاپه" انجام خواهند داد تا نمایۀ نهایی هیأتِ 16 نفرۀ مخالفان که دیپلماسی روسیه آن ها را پیشنهاد داده است، مشخص شود.
پیش بینی می شود در این دیدار، قدری جمیل، دبیرکل "حزب اراده خلق" و هیثم مناع و الهام احمد، رؤسای مشترکِ "شورای سوریۀ دموکرات" و رنده قسیس، رئیس "جنبش جامعۀ چندصدایی" و صالح مسلم، رئیسِ "حزب دموکراتِ اتحاد" که حزبی کُرد است؛ حضور داشته یابند.
"لاوروف:بدون کُردها، هیچ کنفرانسی برگزار نخواهد شد"
در این میان، دی میستورا، به هشدارهای ترکیه ترکیه، واکنشی نشان نداد؛ ترکیه درباره دعوتِ کردها به ژنو، هشدار داده بود و این اقدام را به مثابۀ پایانی بر این کنفرانس تلقی کرده بود. دی میستورا به این جمله اکتفا کرد که "این موضوع به رهیافتِ خودِ سوری ها مربوط می شود." از آن گذشته، یکی از مسئولانِ کُردِ مخالف گفت که سرگئی لاوروف وزیر امورخارجه روسیه به هیأتی از کردها در مسکو ابلاغ کرده است که بدون حضور کُردها، هیچ کنفرانسی برگزار نخواهد شد.
دی میستورا، در عین حال، باب مشارکت را به روی گروه ریاض همچنان باز گذاشت و اعلام کرد آتش بس، که خواستۀ آنان است، در رأس موضوعات گفت وگوی ژنو3 خواهد بود. هرچند این خواستۀ گروه ریاض، پیش از هرچیز، با هدف وقت کشی و مقابله با دستاورهای حاصل از پیشروی میدانی روسیه در سوریه و کُند کردنِ روندِ پایین آمدن کفۀ ترازو به نفع ارتش سوریه مطرح شد و هدف از آن، دستیابی به سازشی واقعی نبود، اما تعیین سازوکارهایی برای آتش بس و نظارت بر آن و تضمین رعایتِ آن پیش از مشخص شدن فهرست سازمان های تروریستی، نشان می دهد که این بند، با تمام پیچیدگی هایش، تنها در حکم هویجی است که با آن، گروهِ ریاض را به حضور در ژنو3 تشویق می کنند و هیچ ارزش دیگری ندارد.
واقع گرایانه ترین موضوعی که در این میان مطرح شد، اظهارات دی میستورا درباره روند برگزاری نشست های ژنو بود. او تاکید کرد که این نشست ها، دو تا سه هفته به طول خواهد انجامید و برای مشخص شدن نتایجِ آن، حداقل شش ماه زمان لازم است. در این میان، از هرگونه بحث مستقیم باید اجتناب شود تا زمانی که آفتاب بالا بیاید و مه برطرف شود.
با این حال باید گفت دی میستورا که پس از دو سال سردرگمی، اکنون حرفی برای گفتن دارد، باید همچنان محتاطانه عمل کند، زیرا ممکن است، روند امور، شتاب گیرد یا کُند گردد و ممکن است بسیاری، مذاکرات را ترک کنند، اما این موضوع نباید موجب سرخوردگی شود.
26