به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، خروس ها که با پیروزی مقابل آلمان در نیمه نهایی خودشان را به عنوان بخت اصلی قهرمانی در یک بازی خانگی مطرح کردند، روی کاغذ از همه نظر شانس بیشتری برای قهرمانی داشتند.
تیم فرانسه که در ۱۰ مسابقه قبلی با پرتغال این تیم را شکست داده بود، در بازی های خانگی نیز همواره موفق ظاهر شده بود. فرانسه نه تنها در دو تورنمنت مهم خانگی ( یورو ۱۹۸۴ و جام جهانی ۱۹۹۸) قهرمان شده بود بلکه در ۱۸ مسابقه اخیر خانگی‌اش در تورنمنت‌های مهم شکست‌ناپذیر (۱۶ برد و ۲ تساوی) بوده است.
دیدیه دشان بازیکن و سرمربی فرانسه، تیمی یکدست ساخته بود که هم بهترین گلزن جام (آنتوان گریزمن با ۶ گل) را در اختیار داشت و هم از حمایت فوق العاده تماشاگران برخوردار بود.
اما شب پاریس بیشتر از این که متعلق به فرانسوی‌ها باشد به کام کاپیتان پرتغال تمام شد. در حالی که قبل از بازی بسیاری منتظر نبرد رونالدو با ستاره‌های فرانسه بودند، دیمیتری پایه با خطای خشنی که در دقیقه ۹ بازی روی کاپیتان پرتغال مرتکب شد، عملا او را از بازی خارج کرد. رونالدو تا دقیقه ۲۵ هم دوام آورد اما سرانجام با چشمانی اشک‌آلود و روی برانکارد از زمین خارج شد.
با تک گل پرتغال، شب رویایی رونالدو در پاریس که با اشک آغاز شده بود با اشک هم پایان یافت تا او بالاتر از ستاره‌های بزرگ تاریخ فوتبال پرتغال، از اوزه‌بیو گرفته تا لوئیس فیگو، بایستد.
در دقیقه ۱۰۹ بازی "ادر" سرانجام توانست هوگو لوریس، دروازه‌بان فرانسه، را تسلیم کند.