العالم - ایران
وبسایت بلومبرگ در مطلبی نوشت: ایران به سختی می‌کوشد در بازار جهانی انرژی برای خود جای پایی به دست آورد و نمی‌گذارد لحن خصمانه دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا مانع از تحقق این هدف شود.
به گفته امیرحسین زمانی‌نیا -- معاون وزارت نفت ایران، لفاظی‌های سیاسی نمی‌تواند به مانعی ملموس در مسیر بلندپروازی ایران برای پیوستن به روسیه و نروژ – صادرکنندگان عمده گاز جهان – تبدیل شود.
با در نظر گرفتن پایه بهای گاز در اروپا، ذخایر زیرزمینی گاز ایران حدود 7 هزار میلیارد دلار است و درهای این کشور هم بر روی هر کس که مایل باشد در بهره‌برداری از این ثروت به تهران کمک کند باز است.
ایران برای توسعه تجارت گازی خود به حدود 100 میلیارد دلار نیاز دارد؛ اما تخمین‌ها در این خصوص متفاوت است. شرکت‌های بزرگی نظیر رویال داچ شل و توتال سال گذشته موافقت کردند میدان‌های نفتی و گازی ایران را ارزیابی کنند؛ اما تا کنون هیچ قراردادی امضا نشده است. "پاتریک پویان"، مدیر عامل اجرایی شرکت توتال روز سه‌شنبه در مصاحبه‌ای اعلام کرد اگر ایران به توافق هسته‌ای پایبند باشد و اگر آمریکا به آن متعهد بماند، توتال قصد دارد قراردادی در این حوزه امضا کند. شرکت اتریشی "او‌ام‌وی ای‌جی" نیز گفته است بازار گاز ایران، فرصتی بزرگ است.
زمانی‌نیا هفته گذشته در مصاحبه‌ای اعلام کرد مقامات ایران گمان نمی‌کنند دونالد ترامپ و دولتش برای توسعه صنعت نفت و گاز ایران مانع بزرگی ایجاد کنند.
در ادامه این مطلب آمده است: گرچه ایران بزرگترین منابع تجاری گاز طبیعی جهان را در اختیار دارد، این کشور در قیاس با بولیوی صادرکننده‌ای کوچک‌تر است. اما ممکن است این وضع به زودی دستخوش تغییر شود. سال گذشته باراک اوباما، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا تحریم‌های ده‌ساله ایران را در ازای دسترسی بیشتر به مکان‌های مرتبط با فعالیت‌های هسته‌ای تهران لغو کرد. افزایش جمعیت و رشد اقتصاد کشورهای همسایه از جمله ترکیه و هند نیز بدان معناست که تقاضا برای گاز افزایش خواهد یافت.
اما دلایلی هم برای وجود تردیدهایی در این حوزه وجود دارد. رقابت از سوی سایر عرضه‌کنندگان در حال تشدید شدن است، بهای گاز در اروپا در 5 سال اخیر 25 درصد کاهش یافته است و مصرف گاز ایران تقریباً به اندازه تولید آن است. ایران در آستانه برگزاری یک انتخابات است و چالش‌های سیاسی، این کشور را وادار کرده اند برخی پروژه‌های گازی را برای سالیان متمادی به تأخیر اندازد.
"کریستوفر هینز"، مدیر بخش نفت و گاز در مرکز پژوهشی بی‌ام‌آی در لندن در این خصوص می‌گوید: «ایران از ظرفیت بزرگی برخوردار است؛ اما فکر نمی‌کنم در آینده نزدیک در این حوزه اتفاقی رخ دهد. ما میان عاملان (شرکت‌ها) و دولت به اطمینان بیشتری نیاز داریم و باید به حوزه سیاسی آن نیز اعتماد داشته باشیم.»
به باور "سیامک ادیبی"، مدیر واحد گاز خاورمیانه در مرکز مشورتی اف‌جی‌ای، ایران با دستیابی به فناوری‌های بیشتر می‌تواند تا سال 2030 روزانه 170 میلیون متر مکعب گاز، عمدتاً به کشورهای خاورمیانه صادر کند. بر مبنای داده‌های مندرج در گزارش آماری سال 2015 بی‌پی، این شرایط می‌تواند ایران را پس از روسیه، نروژ، کانادا و قطر به پنجمین صادرکننده بزرگ گاز جهان تبدیل کند.
به گفته زمانی‌نیا – معاون وزیر نفت ایران، تهران برای توسعه پروژه‌های پیشنهادی نفتی و گازی خود به 70 میلیارد دلار نیاز دارد، و نیمی از آن می‌تواند در چند ماه آینده تأمین شود. به گفته او، نخستین خط لوله برای انتقال گاز طبیعی به عراق آماده است و دومین خط لوله نیز در دو یا سه ماه آینده، صادرات گاز به بصره را آغاز خواهد کرد. "هینز" نیز با محتمل بودن بهره‌برداری از این پروژه‌ها در بازه زمانی یادشده موافق است.