العالم ـ آمریکا
رئیس اندیشکده آمریکایی استیمپسون گفت: با توجه به پیامدهای منفی خروج آمریکا از برجام، بهتر است کنگره، قانون بازبینی توافقنامه هسته ای ایران را اصلاح و بند مربوط به تایید ادواری این توافقنامه از سوی رئیس جمهوری را از آن حذف کند.
لینکلن بلومفیلد، رئیس اندیشکده آمریکایی استیمپسون، امروز (شنبه) با انتشار مقاله ای در نشریه آمریکایی فارین پالیسی خاطرنشان کرده، با توجه به تغییر دو مهره کلیدی دولت آمریکا و نزدیک بودن مهلت تعیین شده از سوی دونالد ترامپ برای اصلاح توافقنامه هسته ای ایران (12 مه/22 اردیبهشت)، آمریکا نیازمند رویکردی است که بدون ایجاد دردرسرهای تازه برای سیاست خارجی، نقایص ادعایی برجام و تهدیدهای برخاسته از ایران را برطرف کند.
در این مقاله آمده است: با وجود آنچه ترامپ درباره نقایص توافقنامه هسته ای ایران می گوید، برجام ضمن کاهش سرعت فعالیت های هسته ای ایران، سازوکاری را برای بازرسی بین المللی از تاسیسات و فعالیت های هسته ای ایران مقرر کرد که از سختگیرانه ترین سازوکارهای بازرسی آژانس بین المللی انرژی اتمی محسوب می شود.
آمریکا با خروج از برجام باید در انتظار چند پیامد منفی باشد. نخست آنکه، متحدان اروپایی آمریکا که به روند مذاکرات درباره برجام کمک کردند و قراردادهای تجاری شان با ایران در حال حاضر معلق مانده است، واشنگتن را متهم خواهند کرد.
دوم آنکه، ایران می تواند فعالیت های غنی سازی خود را بدون هیچ محدودیت و یا تحریمی از سوی سازمان ملل از سربگیرد.
سوم، با توجه به آنکه همسایگان ایران درصدد بی اثر کردن برتری هسته ای این کشور هستند، امکان به راه افتادن مسابقه بر سر تسلیحات هسته ای وجود دارد.
در نهایت آنکه، با توجه به اینکه سایر دولت ها به منظور جلوگیری از لغو توافقنامه های حاصله با ترامپ از سوی رئیس جمهوری بعدی ممکن است بر توافقنامه های مصوب سنا تاکید کنند، اختیارات اجرایی ترامپ برای مذاکره درباره توافقنامه های بین المللی لطمه خواهد دید.
از طرفی، هر یک از این پیامدها به منافع امنیتی آمریکا و متحدانش لطمه خواهد زد و به نوعی در راستای تامین منافع ایران است. برجام موجب لغو تحریم های سازمان ملل و تامین جایگاه قانونی دائمی برای برنامه هسته ای ایران شد. با لغو برجام، تهران، فارغ از بازرسی های آژانس بین المللی انرژی اتمی و برخوردار از داد و ستد با جهان، می تواند فعالیت های هسته ای و موشکی اش را ازسر بگیرد.
در پایان این مقاله توصیه شده که بهتر است کنگره قانون بررسی توافقنامه هسته ای ایران را اصلاح و بند مربوط به تایید ادواری این توافقنامه از سوی رئیس جمهوری را از آن حذف کند و به جای آن، هماهنگ با متحدان آمریکا، از دولت بخواهد بطور مرتب درباره مابقی تاسیسات ایران به کنگره اطلاع رسانی کند.