العالم _ سوریه
روزگذشته تروریست ها در بصری الشام در جنوب پذیرفتند سلاح بر زمین بگذارند، سازمان منع سلاح های شیمیایی ماجرای ادعایی استفاده دولت سوریه از سلاح های شیمیایی را در دوما بی سند خواند و اسراییل قنیطره را مورد حمله هوایی قرار داد. این تحولات در شرایطی صورت می پذیرد که از موجودیت جدیدی بنام حراس الدین بجای النصره تحت حمایت ترکیه در سوریه سخن گفته می شود.
تاملی در این مسائل به خوبی نشان می دهد که بحران سوریه بر خلاف آنچه ادعا می شد در ادامه تحولات موسوم به بهار عربی در هفت سال پیش صورت نپذیرفته است و دقیقا و تحقیقا ریشه هایی خارجی داشته و از بیرون از مرزهای سوریه به ملت و دولت سوری تحمیل شده است.
در آخرین ساعات شب گذشته و پس از فراز و فرودهای چند روزه ای که بلاخره با وساطت اردن به نتیجه رسید، گروه های تروریستی خود را مجبور به تسلیم کردن سلاح های سنگین و نیمه سنگین به حکومت دیدند.
آنها همچنین پذیرفتند یا در سایه حاکمیت دولت بمانند یا رهسپار ادلب شوند. در معاهده بصری الشام همچنین مقرر شد دولت سوریه حاکمیت خود را بر طول مرزهای سوریه و اردن تثبیت کند و در عین حال رانده شدگان و مهاجرین به مناطق خود بازگردند و نهادهای حکومتی مجددا در مناطق جنوبی به خدمت رسانی مشغول شوند.
استقبال دولت سوریه از معاهده جنوب در شرایطی صورت پذیرفت که ارتش سوریه دست برتر را در عرصه جنگ داشت و هرگونه مقاومتی در این میدان از پیش محکوم به شکست بود. همچنین این معاهده صدق سخن بشار اسد را تایید کرد که همواره تاکید می کند راه را برای بازگشت مخالفان باز گذاشته است. اما چرا مخالفان سرسخت اسد میز مذاکره را بر ادامه نبرد ترجیح دادند؟
جواب کاملا روشن است. در شرایطی که چند روز پیش امریکا در کمال ناباوری تروریست های جنوب سوریه، انقضائ تاریخ مصرف ایشان را اعلام داشت و به صراحت اعلام داشت از این پس چشم به حمایت های امریکا نداشته باشند، دور از انتطار نبود که سعودی و دیگرحامیان مالی و تسلیحاتی ایشان نیز بر شیوه امریکا عمل کنند و حمایت های خود را از جماعت مسلح بردارند. معنای این اقدام آن است که از یک سو در خلال هفت سال گذشته دولت سوریه نه با مخالفین و معترضانی از جنس مخالفینی داخلی که در سایر کشورها متداول است نبرد می کرده، بلکه با جماعتی کاملا مسلح و البته به ظاهر داخلی _و در واقع خارجی_ در نبرد بوده است، جماعتی که از ناحیه غرب و برخی دولت های عربی منطقه و در راس آنها سعودی تجهیز و تسلیح می شده اند از دیگر سو تسلیم تروریست ها به معنای آن است که در مقابل ملت و دولت سوریه این نه مسلحین که امریکا، سعودی و دیگر کشورهای همراه امریکا هستند که حقیقتا شکست خورده اند، چه آنکه اگر توان مقاومت داشتند حتما به نبرد ادامه می دادند و همه این مسائل یعنی آنکه بحران هفت ساله سوریه بحرانی تحمیلی از خارج و نه داخلی بوده است.
اعلام دیروز سازمان منع سلاح های شیمیایی مبنی بر عدم دستیابی به شواهدی مبنی بر استفاده از سلاح شیمیایی در دوما که چند ماه پیش و در اوج پیروزی های دولت سوریه در پاکسازی پایتخت از تروریست ها مورد ادعا قرار گرفت در کنارتوافق بصری الشام، دستاورد بزرگی برای حکومت سوریه بود.
اتهام به حکومت سوریه در آن زمان به شکلی هدفمند و از بیرون از مرزها و با هدف تحریک افکارعمومی و تدارک حمله وسیع و همه جانبه علیه نظام بشار اسد طراحی شد، که البته دستیابی به شواهدی از جمله کودکی که ادعا می شد در جریان استفاده از سلاح شیمیایی مصدوم شده است این تلاش غربی _عربی را ناکام گذارد.
حملات هوایی روز گذشته اسرائیل به قنیطره در روز گذشته نیز در حالی صورت پذیرفت که توافق بصری الشام که در حقیقت به معنای تیرخلاص به تروریست ها در درعا و سویدا بود در حال نهایی شدن بود. طبیعی است که با این اقدام اسرائیل کوشید تا نسبت به نزدیکی ارتش سوریه به مرزهای خود در جولان اشغالی هشدار دهد و در عین حال برای مسلحین پیام حمایت امیز بفرستد. یقینا برای اسرائیل بسیار سخت خواهد بود که مجددا ارتش سوریه را در مرزهای خود تحمل کند و در عین حال نظاره گر رونق گرفتن اقتصاد سوریه در سایه باز شدن مرزهای این کشور با اردن شود.
کلام آخر در این باب توجه به رخ نمایی گروه جدید تروریستی در ادلب است که با نام حراس الدین و توسط ترکیه تشکیل و تجهیز شده است. هدف ترکیه از تشکیل این جماعت حفظ گروه تروریستی النصره در سایه نامی جدید و البته با همان کارکرد است. صرف نظر از اینکه تروریست های رانده شده از جنوب به این گروه بپیوندند یا نه و پیش از هرگونه قضاوتی درباره اینکه النصره و سایر تروریست ها آیا در زیر این اسم تن به تجمیع می دهند یا خیر، واقعیت را می توان در یک جمله خلاصه کرد و آن اینکه بحران سوریه تحمیلی است و ریشه ای کاملا خارجی و تحمیلی دارد.
ابورضا صالح