العالم - لبنان
در آخرین اقدام، روز گذشته سعد حریری در کنفرانسی مطبوعاتی باز هم بجای سخن گفتن از پیشرفتهایش درتشکیل کابینه، حزبالله لبنان را مانع تلاشهای خود در تشکیل کابینه معرفی کرد و مدعی شد تحت فشار، دولت تشکیل نمیدهد.
سعد حریری با این سخنان اگر چه راه را بر تشکیل حکومت نبست اما هیچ معیاری برای تشکیل حکومت ارائه نکرد.
سخنان دیروز حریری نکاتی چند را در خصوص آینده دولت در این کشور شایسته تامل مینماید.
اول - حریری بدون اشاره به کارشکنیهای عربستان از یکسو و سهم خواهیهای زمانبر جعجع و جنبلاط از دیگر سو در خلال ماههای گذشته و با ادعای سنگ اندازی حزبالله در امر تشکیل کابینه کوشید تا مسئولیت ناکامی در تشکیل کابینه را از خود و دیگر موثرین و مقصرین در این مساله دور کرده و بر گردن جبهه پیروز در انتخابات بیندازد؛ این درحالی است که شخص حریری بهتر از هرکس باور ناپذیر بودن این ادعا را باور دارد.
دوم - حریری در حالی به انکارحق حضور اهل سنت خارج از جریان ۱۸ مارس در کابینه تاکید دارد که وفق قانون، ایشان ۳۵ درصد از رای اهل سنت لبنان را بخود اختصاص داده اند و نمیتوان با بهانه تعلق مذهبی، ایشان را از حق مشروعشان تنها بدلیل اختلاف در گرایشات سیاسی محروم کرد؛ این درحالی است که پیشتر رهبر حزبالله لبنان تصریح کرده بود حتی بفرض صحت ادعای حریری در تقدم نگاه مذهبی بر نگاه سیاسی، قانونی و دمکراتیک بایستی به دیدگاه اهل سنت خارج از ائتلاف با حریری احترام گذاشته شود و به شکلی رسمی حمایت این جماعت ۳۵ درصدی سنی از نگاه حریری در تقسیم وزارتخانهها اخذ و ابلاغ عام شود.
سوم - حریری درحالی دیروز از نابسامانی اوضاع لبنان سخن گفت که پیش از این و در طی ۵ماه گذشته ترجیح میداد آن را نادیده بگذارد؛ بدیهی است تاکید بر این مساله با این هدف صورت میپذیرد که حزبالله را تحت فشار قرار دهد تا از حق قانونی هم پیمانان سنی خود کوتاه بیاید این درحالی است که در این ماجرای حق طلبانه حزبالله تنها نیست و هم اهل سنت متحد حزبالله و هم جنبش امل قویاً از ضرورت تحقق این حق دفاع میکنند و البته حریری دقیقا متوجه هست که بدون حضور حزبالله و امل هیچ دولتی در لبنان تشکیل نخواهد شد.
چهارم - حریری بنظر میرسد همچنان در تشکیل دولت عجله ندارد؛ او از یکسو این روزها کشتی عربستان را از گرداب مساله خاشقچی نجات یافته میبیند، از دیگر سو حزبالله و ایران را مشغول به ماجرای تحریمهای آمریکایی ارزیابی میکند، از سویه سوم نجابت حزبالله و مقاومت را در عالیترین سطح ارزیابی میکند و بالاخره افقهایی روشن را درسایه تلاش افرادی مثل جبران باسیل - در دیدار چندی پیش با سیدحسن و دیروز با نبیه بری - فراروی تشکیل دولت تصور میکند. با این حال و علی رغم این نگاههای خوش بینانه همچنان سوال اصلی این است که آیا واقعا حضور یک چهره سنی غیر متحد حریری درکابینه اینقدر برای وی مهم است که به بهانه آن بر استمرار نابسامانی در کشورش تاکید کند و از تشکیل کابینه پرهیز نماید؛ بنظر جواب این سوال را بایستی همچنان در ورای مرزهای لبنان جستجو کرد اگرچه دیری نخواهد پایید که آفتاب حقیقت بر نقاط تاریک ماجرا خواهد تابید.
ابورضا صالح - العالم