العالم - تحلیل روز
در شرایط فعلی نیز می توان نماهایی از آن نکسه را دید زیرا امسال در پنجاه و سومین سالروز آن، امریکا و همدستان استکباری اش در صدد رقم زدن نکسه جدیدی با عنوان معامله ترامپ و خطرناکتر از آن طرح الحاق هستند که رژیم اشغالگر صهیونیستی بر 30 درصد از اراضی کرانه باختری تسلط خواهد یافت. با یک مقایسه ساده با وضعیت عربها پس از نکسه ناکامی 67 و نکسه ترامپ درمی یابیم که پس از نکسه سال 1967 ، عربها اولین گام را در راستای آن برداشتند.
برگزاری کنفرانس خارطوم معروف به کنفرانس " سه نه " چهارمین کنفرانس ویژه اتحادیه عرب بود که 29 اگوست 1967 به دنبال شکست سال 1967 برگزار و به کنفرانس " سه نه " معروف شد زیرا با گفتن " سه نه " نه به صلح ، مخالفت با به رسمیت شناختن اسرائیل و نه به مذاکره با دشمن صهیونستی پیش از رسیدن حق به حق داران؛ بر پایبندی به اصول اصرار داشتند.
اما اکنون این نه ها به بله به صلح ، موافقت با به رسمیت شناختن و بله به مذاکره با رژیم صهیونیستی تبدیل شده و حتی یک بله نیز به نام بله به همزیستی افزوده شده است. بنابراین ما اکنون در نکسه واقعی هستیم زیرا این توطئه فقط امریکایی اسرائیلی یا اروپائی نیست بلکه توطئه کشورهای عربی و خیانت به مساله فلسطین است که می خواهد فلسطین را در طبقی از طلا به اشغالگران اسرائیلی بدهد که البته فقط به مرزهای فلسطین محدود نشده بلکه به کشورهای مجاور امتداد خواهد یافت تا آرزوی توراتی ادعایی خود را تکمیل کند.
فلسطینیان در سالروز نکسه، برای نجات حال باید از گذشته عبرت بگیرند زیرا اعتماد به حمایت های کشورهای عربی و هم چنین اعتماد به جامعه بین الملل کاملا با شکست روبرو شده و قطعنامه 242 بهترین دلیل بر آن است زیرا نتیجه ی نکسه بود و بر اساس ادعای تصمیم سازان، تصویب این قطعنامه برای رسیدن حق به حق داران بود که البته برعکس شد. اولین ماده این قطعنامه به شرح زیر است :
"عقب نشینی نیروهای اسرائیلی از سرزمین هایی که در درگیری اخیر اشغال شده " و "ال" معرفه از کلمه اراضی در متن انگلیسی به منظور مبهم ماندن تفسیر این قطعنامه، حذف شده همین مساله موجب شده تا فلسطینی ها تا امروز مجبور به پرداخت بهای آن باشند .افزون برمساله عقب نشینی، متن قطعنامه مبتنی بر پایان دادن به جنگ و اعتراف ضمنی به اسرائیل بدون ارتباط دادن ان به حل مشکل فلسطین است که قطعنامه فقط مشکل آوارگان را مطرح کرده است. سازمان آزادی بخش آن زمان ، با این وجود و علیرغم ظلم این قطعنامه به فلسطینیان آن را پذیرفت و از زمان صدور آن ، پایه همه مذاکرات و تلاش های بین المللی عربی برای ایجاد راهکار برای درگیری عربها واسرائیل قرار داد .
اما سازمان ملل نتوانست از قطعنامه های خود حمایت کند و جنایت های اسرائیل با سرپوش امریکا مهم ترین عضو سازمان ملل انجام می شود. از اینرو تنها درس عبرت فلسطینیان این است که پس از 57 سال نکسه بدانند مقاومت بهترین روش بوده و فعالیت سیاسی و دیپلماتیک به تنهایی وطن را بازنمی گرداند . تشکیلات خودگردان و نیروهای مقاومت باید باپی گرفتن یک روش و ادغام فعالیت سیاسی و مقاومت ، جبهه ی مقابله ی واحد در مقابل اشغالگران و مستکبران و عادی سازان رابطه انجام دهند تا نکسه های دیگرتکرار نشود.