خبر:
در دهمین روز از درگیریهای جدید قره باغ آنچه بیش از هر چیز رخ نمایی می‌کند تلاش اسرائیل برای ماهیگیری از این اب گلآلود است.
تحلیل:
- در حالی که آذربایجان قره باغ را بخشی اشغالی از کشورش می‌داند ارمنستان نیز حمایت از ارامنه این منطقه را وظیفه خود معرفی می‌کند و این دلیل اساسی درگیریهای سه دهه‌ای میان این دو کشور است، درگیری‌هایی که در عمل و به شهادت تاریخ هر راه حلی می‌تواند داشته باشد الا راه حل نظامی.
- اگر چه در خلال سه دهه گذشته تلاش‌های بین المللی و منطقه ای در خاموش کردن اتش بحران راه بجایی نبرده است اما در شرایط جدید و به‌ویژه بعد از ماجرای عادی سازی روابط میان امارات، بحرین و اسرائیل شروع مجدد درگیری‌ها در این منطقه بسیار تامل برانگیز می‌نماید به‌ویژه آنکه در صف حامیان آذربایجان مسلمان، حضور اسرائیل در تأمین سلاح، موشک و پهباد برای این کشور برجستگی خاصی پیدا کرده است و جالب آنکه هنوز از افتتاح رسمی سفارت ارمنستان در تل‌آ‌ویو یک ماه نگذشته است!
- اسرائیل با مداخله آشکار در این بحران و به‌ویژه در تأمین تسلیحاتی یک طرف ماجرا بر آن است تا در سایه شعله ور کردن آتش بحران در قفقاز جنوبی ناآرامی‌ها را در مرزهای ایران تشدید کند.
- اسرائیل همچنین بر آن است تا باکمک به این بحران اذهان وافکار عمومی مسلمانان را ازمخالفت با پروژه عادی سازی روابط برخی کشورهای عربی با اسرائیل منحرف کند.
- گلایه این روزهای محافل آگاه و دغدغه‌مند متوجه معدودی از قدرتهای منطقه ای است که با اعزام مزدور و تأمین تسلیحاتی برای یک طرف بحران عملا در صف اسرائیل قرار گرفته و به‌جای آنکه آبی بر آتش خشونت بریزند در عمل آتش بیار معرکه جدید شده اند. جالب آنکه رسانه های صهیونیستی در تبلیغات ایجاد شکاف میان کشورهای اسلامی دخیل در این ماجرا را به‌شدت درصدر توجهات خود قرارداده اند. ایران همواره گفته است اراضی اشغالی آذربایجان باید به این کشور برگردد اما راه حل آن نظامی نیست.