العالم ـ اروپا
هفته گذشته رسانه های آمریکایی از نشست محرمانه رئیس جمهوری آمریکا در کاخ سفید و بررسی گزینه حمله نظامی به تاسیسات هسته ای نطنز در ایران خبر دادند. هر چند در این خبر عنوان شد که مشاوران ترامپ وی را از ارتکاب چنین اشتباهی برحذر داشته اند، اما این موضوع نشان دهنده استیصال رئیس جمهوری کنونی آمریکا در مقابل ایران است. ترامپ با خروج از برجام و سیاست «فشار حداکثری» خود نتوانست به خواسته اش مبنی بر مذاکره مجدد با ایران بر سر برجام و گسترش دادن این توافق به دیگر فعالیت های منطقه ای و موشکی این کشور دست یابد.
نشریه دی سایت آلمان امروز (شنبه) با اشاره به این ناکامی رئیس جمهوری آمریکا نوشت: تا زمان واگذاری قدرت در ۲۰ ژانویه (اول بهمن)، دونالد ترامپ هنوز هفته های کاری سختی در پیش رو دارد؛ کارهای زیادی برای انجام دادن، برای مبارزه با نتایج انتخابات و نیز برای ایجاد اختلال دارد اما زمان کمی برای او باقی مانده است. طی چهار سال گذشته ، رئیس جمهوری ایالات متحده روند تسلیح جهان را تسریع کرده ، جنگ های تجاری به راه انداخته ، به اتحاد غرب آسیب رسانده و از ملی گرایان حمایت کرده است ، اما نتوانسته هنوز بسیاری از امور را به سرانجام برساند. از دید او سوال این است که چه کاری هنوز باید انجام شود؟ اما از دید دیگران سوال این است که در این شرایط باید نگران چه چیزی بود؟
نشریه آلمانی در ادامه می نویسد: "ترامپ می خواست با همه اسلاف خود متفاوت باشد و در این راستا همچنان به یک وسواس قدیمی درباره دستگاه واشنگتن ادامه داده است: ایران. مبارزه با حکومت این کشور در مرکز سیاست خارجی او بود. بنابراین کسی نباید تعجب کند وقتی ترامپ هفته گذشته ظاهراً از ژنرال های خود پرسیده که چگونه می تواند به ایران حمله کند. نیویورک تایمز گزارش داد که به او توصیه شده است این کار را نکند. اما چه چیزی موجب شده که ترامپ به این مسئله فکر کند؟
طی ماه های اخیر ناآرامی ها در عراق پس از شلیک چندین موشک به منطقه سبز در بغداد افزایش یافته است. در این منطقه سفارت آمریکا قرار دارد که در ابتدای سال جاری مورد هجوم معترضان قرار گرفت.
ایران و ایالات متحده آمریکا طی دهه های گذشته دارای یک رابطه طولانی از درگیری بوده اند."
به نوشته دی سایت، در تاریخ ۳ ژانویه سال ۲۰۲۰، نیروهای آمریکایی با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین سردار «قاسم سلیمانی» فرمانده سپاه قدس ایران را به همراه یکی دیگر از فرماندهان حشدالشعبی عراق کشتند. در آن زمان ، تهران و واشنگتن در آستانه جنگ علنی بودند. در عراق اکنون ترس در سالگرد این حمله وجود دارد که می تواند یک اوج گیری جدید در مناسبات تنش آلود دو طرف باشد.
نشریه آلمانی در ادامه به سایر تلاش های ناکام ترامپ در منطقه پرداخته و نوشته است: "امسال دونالد ترامپ با استفاده از فروش اسلحه و انتقال فناوری، امارات متحده عربی ، عمان و بحرین را به برقراری روابط رسمی با اسرائیل واداشت. آنها قبلاً با هم خوب بودند اما این مسئله را مخفی نگه داشته بودند تا اسرائیل بتواند در مورد فلسطین راحت تر حرکت کند. اما اینها به خودی خود برای ترامپ مهم نیست، آنچه برای او مهم است ایجاد یک ائتلاف قدرتمند در برابر ایران است. ترامپ در حال حاضر با درخواست برای عقب نشینی نیروها از افغانستان و عراق ، حواس ها را پرت و تمرکز مردم جهان و رای دهندگان را درگیر کرده است. در حقیقت این تصمیمات فقط شامل چند سرباز می شود. از طرف دیگر ترامپ به این واقعیت اشاره نمی کند که وی در زمان تصدیگری خود هزاران سرباز آمریکایی را در خلیج فارس از جمله در عربستان سعودی مستقر کرده است. به طوری که هیچ کس نمی تواند این مورد را بررسی کند ، از سال ۲۰۱۷ تاکنون پنتاگون مجاز به انتشار هیچ گونه آمار در مورد نیروهای آمریکایی در خاورمیانه نیست و برای اینکه دیگر مانعی در کار نباشد ترامپ به تازگی وزیر دفاع را نیز برکنار کرده است."
دی سایت انگیزه دیگر اقدام احتمالی علیه ایران را شکست سیاست تحریم ترامپ دانست و اضافه کرد: اقتصاد ایران ممکن است آسیب دیده باشد و مشکلات اقتصادی این کشور بیشتر شده باشد، اما سانتریفیوژها همچنان در حال چرخش هستند. گفته می شود اکنون این کشور بیش از ۲.۵ تن اورانیوم با غنی سازی کم دارد. این بدان معنی است که این ماده بیش از دوازده برابر میزانی است که در توافقنامه هسته ای سال ۲۰۱۵ مشخص شده است. در حال حاضر وضعیت ترامپ در مورد مهار برنامه هسته ای ایران بسیار بدتر از اوباما است.
این نشریه آلمانی در خاتمه نتیجه گیری کرده است: ترامپ البته می داند که رئیس جمهوری جدید آمریکا می تواند سیاست ایران خود را به روشی مشابه اوباما تغییر دهد و این بدون درگیری نظامی شدنی است. بایدن پیش از این اعلام کرده بود که دوست دارد توافق هسته ای را احیا کند. حتی اگر او شرایط جدیدی برای تهران قائل شود، به هر حال از سوم نوامبر توافقنامه هسته ای، فرصت جدیدی پیدا کرده است. این اتفاق آثار بسیار کمی از سیاست ترامپ در ایران باقی خواهد گذاشت. او می رود ، بایدن می آید و ایران و برنامه هسته ای اش باقی می مانند.