العالم ـ سوریه
ما به خوبی می دانیم که روابط میان ترکیه و روسیه بسیار پیچیده تر از پرونده ادلب است که آن نیز به نوبه خود پیچیدگی های خودش را دارد. همچنین به خوبی می دانیم که این دوکشور گاهی اوقات منافعی مشترک دارند و گاهی اوقات دچار اختلاف و تضاد منافع می شوند که به روابط ترکیه با اروپا و امریکا از یک سو و دشمنی غرب با روسیه از سوی دیگر مرتبط می شود. اما ما می خواهیم مساله ادلب را از این مسائل جدا کنیم و با در نظر گرفتن چندین حادثه مهم به بررسی اوضاع ادلب بپردازیم:
نخست باید بگوییم که نشست پوتین ـ اسد که اخیرا پیش از نشست پوتین ـ اردوغان برگزار شد، بر انزجار از اوضاع ادلب و لزوم خروج نیروهای بیگانه(نیروهای امریکایی و ترکیه ای) از آن تاکید شد. پوتین مستقیما به این مساله اشاره کرد که این امر مانعی بر سر موفقیت دولت سوریه برای اداره اقتصاد کشور است.
2 ـ دمیتری پسکوف سخنگوی ریاست جمهوری روسیه پیش از نشست پوتین ـ اردوغان، ادامه حضور تروریست ها در منطقه ادلب و شمال غرب سوریه را مساله ای خطرناک و غیرقابل قبول دانست که بر پیشبرد راه حل سیاسی در کشور اثر می گذارد. علاوه بر آن افزایش حملات هوایی مشترک روسیه و سوریه بر گروه های مسلح در ادلب دلیلی بر درخواست اردوغان از پوتین در این نشست برای کم کردن از شدت این حملات است و در مقابل روسیه نیز خواهان اجرای توافق سوچی 2018 درباره جاده بین المللی حلب لاذقیه خواهد شد.
3 ـ اکثر گمانه زنی ها حاکی از خروح قریب الوقوع امریکا از سوریه است، روزانه شاهد افشاگری های رسانه ای درباره توافق احتمالی میان سوریه و کردها و بحث و مناقشه درباره اداره خودگردان در مناطق تحت کنترل قسد هستیم. این مساله می بایست برای ترکیه از اهمیت فراوانی برخوردار باشد؛ زیرا در غیر این صورت وارد جنگی خانمان سوز خواهد شد و شرایط در مناطق نزدیک به ایست های نظامی و گروه های مسلحش از کنترلش خارج خواهد شد؛ از این رو برای ترکیه بهتر است که دستکم در خصوص این مساله به توافقی با دولت سوریه با وساطت روسیه دست یابد.
4 – اخبار مطبوعات ترکیه حاکی از درخواست فیدان هاکان رئیس سازمان اطلاعات ترکیه برای دیدار با اسد و مخالفت اسد با این درخواست است، این موضوع نشانه نگرانی آنکارا از عقب نشینی آمریکا از سوریه و آشتی کردها با دولت
دمشق است.
5 – ترکیه اخیرا با تغییر ائتلاف هایش، دفاتر اخوان المسلمین را در این کشور بست تا رابطه با کشورهای عرب حوزه خلیج فارس مانند سعودی و امارات و حتی مصر را احیا کند پس بعید نیست که این سیاست بر رابطه ترکیه با دمشق تاثیرگذار باشد.
6 – تحلیلگران معتقدند که دیدار اسد و اردوغان نیازمند عقب نشینی کامل ترکیه از ادلب و شمال سوریه، تحویل سلاح گروههای مسلح به دولت سوریه، تخلیه ادلب از گروههای تروریستی، تسلیم شدن افراد مسلح و موافقت آنان با آشتی ملی همه جانبه است به ویژه که دست برداشتن ترکیه از حمایت از گروههای مسلح در ادلب و شمال سوریه نیمی از راه حل بحران در این مناطق است.
برای تحقق این هدف در ادلب، بازگشایی جاده حلب لاذقیه، توقف حملات افراد مسلح به مناطق تحت سلطه دولت سوریه، خروج گروههای مسلح وابسته به القاعده یا ترکیه از مناطق مشخص شده در توافق سوچی و ورود آنان به روند آشتی سیاسی به جای قتل و ویرانی در شمال سوریه ضروری است.
دولت و مردم سوریه خواستار بازگشت ادلب به آغوش وطن و پایان جنگ هستند تا همه به جای قتل و ویرانی با کمک یکدیگر کشور را بسازند.