العالم- تحلیل روز
اجماع تحلیلگران بر این است که ایالات متحده خواهان رویارویی با روسیه و حتی چین نیست و نمیخواهد وارد مرحله جنگ مستقیم شود. جو بایدن، رئیسجمهوری آمریکا ضرورتی نمیبیند قبل از انتخابات میاندورهای، وارد بنبست نظامی شود که بر بحرانها و مشکلات داخلی دامن میزند و آینده ریاستجمهوریاش را تهدید کند. هر چند جمهوریخواهان، دولت بایدن را برای رویارویی مستقیم با مسکو تحت فشار قرار خواهند داد تا از تبعات آن- صرفنظر از نتایجش- بهرهمند شوند.
در مورد اروپاییها میتوان گفت که آنها در وضعیت تشتت و اختلاف مواضع قرار دارند و تصمیمی یکپارچه را درخصوص بحران اوکراین اتخاذ نکردهاند بهویژه اینکه موضع آلمان درخصوص این بحران و تحولات اخیر آن، اختلافات اروپاییها را علنی کرده است. برلین با ارسال سلاح به اوکراین مخالفت کرده و باعث خشم کییف شده است. آلمانیها منافع ویژهای در پرونده گازی روسیه دارند که انتظار میرود عملیات پمپاژ آن از طریق خط لوله "نورد استریم 2" از برلین به سرتاسر اروپا، آغاز شود.
اگر آمریکاییها آماده رویارویی مستقیم با روسیه نیستند و اگر اروپاییها فاقد استراتژی یکپارچه برای این رویارویی هستند، پس چرا این همه تسلیحات به کییف منتقل شده است؟ و یا چرا با تهدید و بسیج و تحریک علیه مسکو همراه شده است؟
میتوان گفت که آمریکاییها تا آخرین لحظات برای جلوگیری از هرگونه تنشی که به حمله روسیه به اوکراین منتهی شود، تلاش خواهند کرد و احتمالا کاخ سفید با عملیات نظامی محدود در داخل خاک اوکراین( در مناطقِ روسنشین) موافقت کند. در نتیجه، همه طرفها موافقت خواهند کرد به فکر راهحلی جدید باشند. ولی اگر مسکو به سمت جنگی فراگیر علیه کییف اقدام کند آمریکا و غرب به ارسال تسلیحات جدید اکتفا خواهند کرد و اوکراینیها در این جنگ تنها خواهند ماند، و آمریکاییها به آنها خواهند گفت "ما در حد توانمان به شما کمک کردیم و به شما کمکهای تسلیحاتی ارائه دادیم ولی شما نتوانستید از کشورتان دفاع کنید.
به زبانی ساده، از نظر آمریکاییها زمان جنگ با روسیه فرا نرسیده است و لذا حداقل در این برهه، واشنگتن از دروازه کییف با مسکو رویارویی میکند.
اگر امتناع آلمان از تسلیح اوکراین، باعث خشم کییف شده است پس بایستی ارسال تسلیحات از سوی غرب، کییف را بیشتر خشمگین و مضطرب سازد؛ زیرا این امر به معنای پایان کار است با این سیگنال که "با سرنوشت خودتان به تنهایی روبهرو شوید".