العالم _ زلال قرآن
دردنیا هریک ازشفعا، واسطه فیض وهدایت الهی اند، وبوسیله آنها ابواب رحمت ونعمت های خداوند رحمان به روی بندگان مفتوح می گردد، درآیات زیر:
1– بخش اول آیه 255 سوره مبارکه بقره:
« اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِه»
ترجمه: (خدای یکتاست که جز او خدایی نیست، زنده و پاینده است، هرگز او را کسالت خواب فرا نگیرد تا چه رسد که به خواب رود، اوست مالک آنچه در آسمانها و زمین است، که را این جرأت است که در پیشگاه او به شفاعت برخیزد مگر به فرمان او؟ علم او محیط است به آنچه پیش نظر خلق آمده و آنچه سپس خواهد آمد وخلق به هیچ مرتبه از علم او احاطه نتوانند کرد مگر به آنچه او خواهد ) .
2– آیه 26 سوره مبارکه نجم:
« وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّـهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ»
ترجمه: (و بسیارملک در آسمانها هست که شفاعتشان سودمند نیست جز به امر خدا و برآن کس که خدا بخواهد و از او خشنود باشد).
3– آیه 28 سوره مبارکه انبیاء:
ترجمه: (هرچه آنان از ازل کرده و تا ابد می‌کنند همه را خدا می‌داند وهرگز از احدی جز آن کسی که خدا از او راضی است شفاعت نکنند و آنها دائم از خوف (قهر) خدا هراسانند).
بیانگراین حقیقت اندکه، شفاعت شُفعا وقتی شامل حال انسانها می گردد که:
اولاً – باذن خداوند عزّوجل باشد.
ثانیا – خداوند ازشفاعت خواهان راضی باشد.