العالم _ زلال قرآن
امام به معنی پیشوا و مقتدا، به چیزی یا کسی اطلاق می شود که به امرخدا و باذن او مردم را هدایت می کند، چنانکه از آیات زیر:
1– بخش اول آیه 17 سوره مبارکه هود:
« أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَة...»
ترجمه: (و پیش ازقرآن کتاب تورات برموسی که امام و پیشوای مهربان خلق بود نازل گردید واین کتاب قرآن مصدّق کتب آسمانی پیشین به زبان فصیح عربی نازل شده تا ستمکاران عالم را (ازعذاب خدا) بترساند و نیکوکاران را بشارت (به رحمت خدا) دهد ...).
2– آیه 12 سوره مبارکه احقاف:
« وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً وَهَـٰذَا كِتَابٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَانًا عَرَبِيًّا لِّيُنذِرَالَّذِينَ ظَلَمُوا وَبُشْرَىٰ لِلْمُحْسِنِينَ»
ترجمه: (وپیش ازقرآنکتاب تورات بر موسی که امام و پیشوای مهربان خلق بود نازل گردید و این کتاب قرآن مصدّق کتب آسمانی پیشین به زبان فصیح عربی نازل شده تا ستمکاران عالم را (ازعذاب خدا) بترساند و نیکوکاران را به (رحمت خدا) بشارت بدهد).
می توان برداشت کرد.
عمدتاً واژه امام عنوان پیشوایان بشری (مثل: پیامبران وامامان معصوم(ع)) است.