العالم _ زلال قرآن
درآیه 13 سوره مبارکه اسراء:
« وَكُلَّ إِنْسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ طَائِرَهُ فِي عُنُقِهِ وَنُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ كِتَابًا يَلْقَاهُ مَنْشُورًا»
ترجمه: (و ما مقدرات و نتیجه اعمال هر انسانی را طوق گردن او ساختیم (که ملازم و قرین همیشگی او باشد) و روز قیامت کتابی (که نامه اعمال اوست) بر او بیرون آریم درحالی که آن نامه چنان بازباشد که همه اوراق آن را یک مرتبه ملاحظه کند).
«طائره» بمعنی عمل انسان (هرعمل خوب یا بد)، و«عُنُق» بمعنی گردن آمده، وغرض ازاینکه نتیجه اعمال هرانسانی طوق گردن اوست، این است که نتیجه وآثاراعمال انسان (یعنی آنچه دراثرگفتن، شنیدن، دیدن وهرعمل دیگرکه مرتکب شده) درحافظه اوکه یکی ازقوای روحی آدمی است ثبت وضبط می شود، این قوه (حافظه) به انسان کمک می کند تا پس از گذشت مدتها (کوتاه یا طولانی) اوبتواند با یاد آوری، به آنها رجوع نماید وآنها را دوباره بخاطر بیاورد وبیان کند، همین حافظه اگرچه دراثرنسیان وفراموشی دراین دنیا بطورناقص عمل می کند ولی درقیامت که «یوم تبلی السرائر» است بطوردقیق وکامل اعمال ثبت شده درخود را درمقا بل چشم انسان مجسم می نماید.
وحسب آیه 14 سوره مبارکه اسراء:
« اقْرَأْ كِتَابَكَ كَفَىٰ بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا»
ترجمه: (توخود کتاب اعمالت را بخوان (و بنگر تا در دنیا چه کرده‌ای) که تو خود تنها برای رسیدگی به حساب خویش کافی هستی).
انسان با خواندن آن (بدلیل اینکه هیچ جای شک وشبهه درحقیقت آن نیست) خود حسابرس اعمال خویش می گردد.