العالم – سوریه
« ام صالح» متولد شهرک الفوعه در حومه ادلب که در سال 2017 آن را ترک کرد، چشم از تلفن همراه بر می دارد، نفس عمیقی می کشد، با صدای آهسته به درگاه خداوند دعا می کند تصاویر کشتار را در ذهن تجسم می کند، زمانی که فرزندان کفریا و فوعه، به خونشان ریخته شد.
او هنوز منتظر پسرش است. صحبت های این زن در مورد پسر بزرگش صالح و سفر برای جستجوی او در میان اجساد قربانیان بمب گذاری، بسیار دردناک است.
جامعه جهانی در مقابل این جنایت تروریستی همچنان سکوت می کند.
این زن همچنان منتظر بازگرداندن پسر ربوده شده اش است. در مورد پسرش به نحوی صحبت می کند که انگار در میان اعضای خانواده اش حضور دارد.
ام صالح می گوید: «با وجود گذشت این همه سال، این درد کم نشده است. پسر بزرگم در سن 14 سالگی ربوده شد و امروز 19 ساله است، پنج سال را دور از خانواده خود گذرانده است»
او چیزی درباره پسرش نمی داند. سرنوشت بیش از 150 نفر از خانواده های این دو شهرک که در کاروان الرشیدین حضور داشتند، هنوز مشخص نیست و اطلاعات موجود حاکی از آن است که این افراد، در بحبوحه بمباران، ربوده و به ترکیه منتقل شده اند.
در آوریل 2017، بمب تروریستی، کاروان فرزندان کفریا و فوعه را در حومه راشدین حلب هدف قرار داد.
در نتیجه این حمله که در آن حداقل 100 بیگناه به شهادت رسیدند. هیچ گروهی مسئولیت آن را بر عهده نگرفت.
امروز پس از گذشت پنج سال از این بمب گذاری، تحلیل‌ها حاکی از آن است که اختلاف طرف‌های خارجی حامی گروه‌های مسلح و تروریستی بر سر کنترل روند جنگ تحمیلی سوریه یکی از دلایل این کشتار بوده است.
در پنجمین سالگرد بمباران، جراحت ده‌ها خانواده آواره از شهرهای کفریا و فوعه در ادلب هنوز التیام نیافته است. این کشتار، خونین‌ترین جنایت در تاریخ جنگ سوریه علیه مردم بیگناه بود.
جمیل الشیخ، خبرنگار شبکه تلویزیونی العالم، درباره صحنه های دردناک ماه آوریل گفت: زمانی که شهرک راشدین در دست تروریست ها بود، هنگامی که یک بمب گذار انتحاری، بمبی را یک خودروی بزرگ مواد غذایی جاسازی و منفجر کرد. انبوهی از مردم بیگناه که برای فرار از محاصره تروریست ها آواره بودند، برای دریافت کمک غذایی اطراف خودرو حلقه زدند که ناگهان با انفجار بمب کشته و زخمی شدند. تروریست ها هیچ رحمی به غیرنظامیان اعم از کودکان، زنان و افراد ناتوان نمی کنند.