العالم _ زلال قرآن
شرک در تدبیر عالم بدین مفهوم است که کسی دراداره امورعالم برای خداوند سبحان شریک (مستقل ازخدا) قائل باشد، مثل: عقیده ارباب انواع که برای هریک ازپدیده های عالم مانند، دریا، صحرا، جنگ، عشق، غضب، رحمت و...، خدای مستقلی قائل هستند، و یا مثل: عقاید ستاره پرستان، خورشید پرستان، معتقدین به تثلیث، و...، که خورشید وستارگان را شریکان خدا می دانستند ویا به بیش ازیک خدا درنظام عالم قائل بودند وآنها را خالق ومُدبّردرعالم می دانستند، درحالی که قرآن کریم درآیه 111 سوره مبارکه اسراءبا بیان:
« وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُن لَّهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُن لَّهُ وَلِيٌّ مِّنَ الذُّلِّ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا»
ترجمه: (وبگو: ستایش مخصوص خداست که نه هرگز فرزندی برگرفته و نه شریکی در ملک خود دارد و نه هرگز عزت و اقتدار او را نقصی رسد که به دوست و مددکاری نیازمند شود، و پیوسته ذات الهی را به بزرگترین اوصاف کمال ستایش کن).
خداوند سبحان را ازهرنوع نسبت شرک آلود مبرّا ومنزه می داند.