العالم _ زلال قرآن
از آنجا که کسب کمالات، نیاز حقیقی فطرت آدمی است، وصول به هر توفیقی دراین راه برای انسان لذت بخش و رضایت آفرین خواهد بود، به همین سبب وصول به مقاصد واسطه ای وحتی کاذب حاصل ازمواهب کم ارزش (مثل: کسب مال، مقام و شهرت، موفقیت اجتماعی وسیاسی و....) و یا بی ارزش وحتی ضد ارزش (مثل: کسب موقعیت برای خودنمائی، تقلیدازمُد و...) نیزدربدو امرآدمی را به وجد می آورد ولی این لذت ها واظهار رضایت ها پایدار نخواهند بود،(چون که بعداً فطرت حقیقت جوی اومتوجه غیرحقیقی بودن آنها شده وبا احساس غَبن و زیانکاری، افسرده می گردد وانسان را برای جستجوی هدف دیگری تحریک کرده و به کار وا می دارد) .
فقط وصول به مقصد اعلی و مقام قرب الهی که مطلوب حقیقی فطرت است انسان را به لذت حقیقی می رساند، به همین سبب بالاترین، ناب ترین، گسترده ترین و پایدارترین لذت ها را برای فطرت انسان بدنبال خواهد داشت که لذتی جاودانه خواهد بود.
و علت اینکه واصلین به این مقام با رضایت کامل، عاشقانه جان خود را درراه وصل به مقصد اعلی حیات خود فدا می نمایند، این است که آنها با تمام وجود تلاش ومجاهدت می کنند تا به اوج لذت معنوی برسند، (مثل: شهدای راه خدا که شهادت را«اَهلی مِنَ العَسَل» می دانند ودرراه وصول به آن قهقه مستانه می زنند).
اوج لذت انبیاء و اولیاء الهی ازتحمل سخت ترین وطاقت فرسا ترین رنج ها و مشقت ها تا حد رسیدن به شهادت به همین دلیل بوده است.