العالم _ زلال قرآن
درآیه 14 سوره مبارکه آل عمران:
« زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَٰلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاللَّـهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ»
ترجمه: (مردم را حبّ شهوات نفسانی، ازمیل به زنها و فرزندان و همیان هایی ازطلا و نقره و اسب های نشان دار نیکو و چهارپایان و مزارع در نظر زیبا و دلفریب است، (لیکن) اینها متاع زندگانی (فانی) دنیاست و نزد خداست منزل بازگشت نیکو).
تصریح فرموده که، انواع مواهب مادی دنیائی اگرچه زیبا ودلفریب اند، ولی ازآنجا که هم خود آنها وهم آثارآنها فانی و ناپایدار و نابود شدنی هستند، درمقابل نعمت های بیکران و جاودانه آخرتی متاعی بی ارزش بحساب می آیند لذا:
اولاً - دلبستگی و وابستگی به آنها جایزنیست.
ثانیاً - این متاع بی ارزش وقتی دارای ارزش معنوی می شود که درجهت کسب معنویات (مثل: بذل وانفاق فی سبیل الله در راه خیرات ومبرّات)، مصرف گردند.
پس همگان موظفند تا جائی که برایشان مقدوراست با انفاق مال در راه رضا ورضوان الهی برای ایجاد عدالت اقتصادی درجامعه اسلامی تلاش کنند.