العالم- تحلیل روز
ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی این اظهارات را در پاسخ به استاندارد دوگانه کشورهای غربی و در راس آنها، آمریکا و کانادا کرد که داعیه‌دار دفاع از حقوق بشر هستند.
کنعانی روایت‌های غم‌انگیز جدایی اجباری بیش از ۱۵۰ هزار نفر از کودکان بومی کانادایی از خانواده‌های‌شان و کشف گورهای دسته‌جمعی که شامل اجساد صدها کودک مدارس شبانه‌روزی حدود یک سال پیش، را بازگو و خاطرنشان کرد که حقوق بشر در کانادا تجسم‌کننده قتل کودکان و بی‌تفاوتی نسبت به بشریت است.
گورستان کودکان مدل “نسل‌کشی فرهنگی” در کانادا است؛ داستانی که به دهه ۱۸۲۰ برمی‌گردد زمانی‌که دولت کانادا سعی کرد تمام ظواهر فرهنگ‌های بومی را حذف، و آنها را با آنچه سفیدپوستان اروپایی به کانادا آورده‌اند، جایگزین کند.
۶۰۰ قبیله بومی قبل از ورود مهاجران اروپایی در کانادا ساکن بودند بنابراین تازه‌واردان خواهان تحول جمعیتی و فرهنگی بودند.
از دهه ۱۸۲۰ تا بسته شدن تمام ۱۳۹ مدرسه شبانه‌روزی سرخ پوستان، حدود ۱۵۰ هزار کودک بومی به‌زور از والدین‌شان جدا شدند و در مدارس، در معرض آزار روانی و جسمی قرار گرفتند. به عنوان مثال، این دانش‌آموزان که بر اثر بیماری و سوء‌تغذیه جان‌شان را از دست دادند، در گورهای بی‌نام و نشان دفن شدند.
تخمین زده می‌شود که ۴ هزار کودک در آن مدارس جان‌شان را از دست دادند و بازماندگان نیز همچنان از آسیب‌های وارد شده در این مدارس، رنج می‌برند.
در حالی‌که جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده ادعای دفاع از حقوق بشر می‌کند ولی به اتهامات تاریخی که علیه کشورش در مورد جنایات علیه بشریت، جنایات جنگی و نسل‌کشی مطرح می‌شود، بی‌توجهی می‌کند.
کنگره آمریکا پیشتر در گزارشی تأکید کرد که تعداد قربانیان آمریکایی در سرتاسر جهان در طول اشغالگری‌اش در کشورها کمتر از ۲.۵ میلیون کشته از میان غیرنظامیان است و همچنین قبل از تاسیس ایالات متحده، سرخپوستان آمریکایی نیز در معرض قتل‌عام قرار داشتند.
اگر چه آمار دقیقی از شمار بومیان ساکن در سرزمین‌های آمریکای شمالی در زمان ورود اروپایی‌ها وجود ندارد ولی برخی مطالعات نشان می‌دهد که تعداد جمعیت بومی قاره آمریکا حدود ۱۰ میلیون تا ۱۰۰ میلیون نفر در سال ۱۵۰۰ میلادی بود. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که حدود ۵۰ میلیون بودند که از این تعداد حدود ۱۵ میلیون نفر را قبایل سرخپوستان آمریکای شمالی تشکیل می‌دهند.
جمعیت سرخپوستان آمریکایی به دلیل جنگ، قتل‌عام، قحطی و بیماری‌های همه‌گیر با سرعتی باورنکردنی شروع به کاهش کرد تا اینکه تنها با پایان جنگ آمریکا و سرخ پوستان در قرن نوزدهم به کمتر از ۲۳۸ هزار نفر رسید.
این بدان معناست که بیش از ۹۵ درصد از جمعیت بومی کشته شدند به رغم اینکه برخی کارشناسان معتقدند که آمار واقعی مرگ و میر در قاره آمریکا ممکن است به ۳۰۰ میلیون نفر برسد در حالی‌که آمریکا برای آنها مراسم یادبود برگزار نمی‌کند.
نگاهی گذرا به موارد جنایات آمریکا در جهان اشاره می‌کنیم:
در فیلیپین 1.5 میلیون غیرنظامی در جریان جنگ آمریکا و فیلیپین بین سال‌های 1899 و 1902 کشته شدند.
در جنگ جهانی دوم، در جریان حمله به نیروهای متفقین حدود 2.5 میلیون غیرنظامی توسط جنگنده‌های آمریکایی و انگلیسی کشته شدند.
در ژاپن، آمریکا شهرهای هیروشیما و ناکازاکی را با دو بمب هسته‌ای بمباران کرد و بمب‌های آمریکایی تا 140000 نفر را در هیروشیما و 80000 نفر را در ناکازاکی کشتند.
در جنگ کره در ژوئیه 1950، یک هواپیمای نظامی و یگان زمینی آمریکا حدود 300 تا 400 غیرنظامی را کشتند.
در طول جنگ ویتنام در 16 مارس 1968، تعداد جنایات جنگی ثبت‌شده توسط پنتاگون 360 مورد بود. بدون احتساب کشتار مای لای، که در آن 347 تا 504 غیرنظامی در ویتنام جنوبی کشته شدند که بیشتر آنها را زنان و کودکان تشکیل می‌دادند. ویتنام در سال 1995 ادعا کرد که تعداد کشته‌شدگان در جنگ به 5 میلیون نفر رسیده است که 4 میلیون نفر از آنها غیرنظامیان غیرمسلح بودند.
در یوگسلاوی، نیروهای ناتو با حمایت آمریکا در سال 1999 یک حمله هوایی انجام دادند و نزدیک به 5000 غیرنظامی را کشتند.
در لشگرکشی سال 2003 به عراق، گزارش‌ها حاکی از آن است که تعداد قربانیان تهاجم آمریکا به عراق از ابتدای جنگ، علاوه بر جنایات زندان ابوغریب، بیش از یک میلیون غیرنظامی بوده است.
در مورد جنگ افغانستان، بر اساس گزارش هیأت کمک سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، از زمان شروع ثبت هدفمند تلفات غیرنظامیان در سال 2009، نزدیک به 111000 غیرنظامی کشته یا زخمی شده‌اند. آمریکا در دوره ترامپ با تحقیقات دیوان کیفری بین‌المللی با ارتکاب جنایات جنگی و نسل‌کشی علیه غیرنظامیان افغان مخالفت کرد و بعد از این همه قتل‌عام‌ها، قاتلان و مسئولان کشتارها دم از حقوق بشر در جهان می‌زنند.