العالم - زلال قرآن
جواب مثبت است، چرا که:
اولاً - به گواه بخش اول آیه 31 سوره مبارکه بقره:
«وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا...»
ترجمه: (و خدا همه اسماء را به آدم یاد داد...).
مشیت بالغه و رحمت واسعه الهی بر این قرار گرفت تا علم به تمامی اسماءالله (همه حقایق عالم هستی) را بصورت استعدادهای ذاتی در فطرت آدمی تعبیه فرماید که اگر این استعدادها در شرایط مناسب قرار گیرند و به شکل متوازن و متعادل رشد کنند، انسان به اخلاق الله متخلق می گردد، که البته تحقق آن نیازمند برنامه بسیار دقیق و حساب شده متناسب با قوای روحی و جسمی انسان است.
ثانیاً – به شهادت آیه 30 سوره مبارکه روم:
«فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَتَ اللَّـهِ الَّتِي فَطَرَالنَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّـهِ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ»
ترجمه: (پس تو مستقیم روی به جانب آیین پاک اسلام آور در حالی که از همه کیشها روی به خدا آری، و پیوسته از طریقه دین خدا که فطرت خلق را بر آن آفریده است پیروی کن که هیچ تغییری در خلقت خدا نباید داد، این است آیین استوار حق، و لیکن اکثر مردم (از حقیقت آن) آگاه نیستند).
دستورات دین مبین اسلام و احکام شرع مقدس دقیقاً متناسب و منطبق بر فطرت الهی بشر صادر شده است، لذا عمل به آنها (که مجموعه اعمال عبادی را شامل می شود)، اگر با توجه قلبی و «خالصاً لوجه الله» صورت پذیرد، بیشترین تاثیر مثبت را در تربیت قوای روحی و فطری انسان خواهد داشت.
پس اگر استعدادهای ذاتی انسان در پرتو دستورات و احکام دین اسلام بطور متعادل و متوازن رشد یافته و به کمالات لایق خود برسند، او این توفیق را پیدا خواهد کرد که به اخلاق الله متخلق گردد.