العالم ـ زلال قرآن
به شهادت آیات 102 تا 107 سوره مبارکه صافات :
« فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَىٰ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُسَتَجِدُنِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ . فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ . وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ . قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ . إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ . وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ »
ترجمه: (هنگامی که فرزند [به دنیا آمد و به حد رشد و بلوغ رسید و] همراه پدر درعرصۀ کار و تلاش قرار گرفت، [ابراهیم] گفت: پسرم، همانا در خواب دیدم تو را ذبح می کنم، با تأمل بنگر رأی تو چیست؟ گفت: پدرم، آنچه را به آن مأمور شده ای انجام ده، ان شاءاللّه مرا ازشکیبایان خواهی یافت . چون هر دو تسلیم [ فرمان خداوند] شدند، و [ابراهیم] پیشانی او را به زمین نهاد [تا ذبحش کند] . او را ندا دادیم که: ای ابراهیم، همانا خوابت را تحقق بخشیدی [و فرمان پروردگارت را به اجرا گذاردی، ما نیت خالصت را به جای عمل پذیرفتیم و سزاوار پاداشت قراردادیم،] ما نیکوکاران را این گونه پاداش میدهیم . یقیناً این همان آزمایش روشن بود. ما ذبح بسیار بزرگی را به جایِ قربانی شدنِ اسماعیل قراردادیم).
دستورذبح حضرت اسماعیل (ع) بدست پدرش حضرت ابراهیم (ع)، که درآن ابراهیم خلیل الرحمان با تسلیم محض الهی بودن و بدون اینکه اکراهی به دل راه دهد به انجام آن مبادرت کرد و از آن سرافراز و سربلند بیرون آمد، و خداوند سبحان با بیان
« إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ » از آن به بلاء مبین یاد می کند که مشخص می شد این عظیم ترین امتحان الهی است.