العالم - زلال قرآن
اگر انسان با سرگرم شدن به مظاهر فریبنده دنیا و با غفلت از حضرت حق سبحانه و تعالی، خود را در حجب ظلمانی دنیای مادی مستور نماید، بمصداق آیه 46 سوره مبارکه حج:
« أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِهَا أَوْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا فَإِنَّهَا لَا تَعْمَى الْأَبْصَارُوَلَـٰكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ»
ترجمه: (آیا (این کافران) در روی زمین به سیر و تماشا نرفتند تا دلهاشان بینش و هوش یابد و گوششان به حقیقت شنوا گردد؟ که (این کافران را) چشمهای سر گر چه کور نیست لیکن چشم باطن و دیده دلها کور است).
به کور دلی مبتلا شده و چشم خویش را به روی حقایق عالم خواهد بست که نتیجه آن بی توجهی به حقیقت الحقایق و ذات اقدس الهی و محرومیت از رحمت بی انتهای او خواهد بود.
پس هشدار که در زمره غافلان محجوب در حجابهای ظلمانی نفسانی و گرفتار در چنبره اشتغالات ذهنی و پیوندهای تعلق به ظواهر فریبنده زندگی دنیائی باقی نمانی.
بلکه بکوش تا از جمله مُخلصینی که،حجاب ها را از چشم و گوش و قلب خود کنار زده و آئینه دل خویش را به سوهان اخلاص صیقلی دادند و به درستی در مقابل اشعه انوار الهی(آیات نورانی قرآن کریم و اسماء حسنی و صفات علیای الهی) قرار داده و با توجه کامل به عالم اعلی در صراط مستقیم الهی مستقر گردیده اند باشی، تا به فضل الهی در ساحل امن رضوان او به سَکینه و آرامش برسی ان شاء الله.