العالم _ زلال قرآن
حقیقت آیه 62 سوره مبارکه حج:
« ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّـهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ هُوَ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّـهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ»
ترجمه: (حقیقت این است که خدای یکتا حق مطلق است و هر چه جز او خوانند باطل صرف است، و علوّ مقام و بزرگی شأن مخصوص ذات پاک خداست).
را بدرستی درک کرده و با تمام وجود به این حقیقت اقرار و اعتراف می کند که به صراحت آیه 37 سوره مبارکه جاثیه:
« وَلَهُ الْكِبْرِيَاءُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُالْحَكِيمُ»
ترجمه: (ومقام جلال و کبریایی در آسمانها و زمین مخصوص اوست و او یکتا خدای مقتدر حکیم است).
علو ّورفعت مقام و عظمت و کبریائی فقط وفقط مختص جان جانان وحقیقة الحقایق و اَصل قدیم ومنبع جمال و غایة الکمال یعنی حضرت حق سبحانه و تعالی است، لذا هر عبدی در همه احوال بخصوص به هنگام عبادت، باید محو جمال و کمال بی مثال او شود و با حضورقلب کامل تمام توجه خود را به جانب اومعطوف و وجود خویش را درانواراسماء حسنی و صفات علیای او مستغرق نماید.