العالم - زلال قرآن
به شهادت آیات 107 تا 109 سوره مبارکه اسراء:
« قُلْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لَا تُؤْمِنُواإِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذَا يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ سُجَّدًا. وَيَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا. وَيَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزِيدُهُمْ خُشُوعًا»
ترجمه: (بگو که شما به این کتاب ایمان بیاورید یا نیاورید (مرا یکسان است که) البته آنها که پیش از این به مقام علم و دانش رسیدند هرگاه این آیات بر ایشان تلاوت شود همه با کمال خضوع و فروتنی سر طاعت بر حکم آن فرود آورند. و گویند: پروردگار ما پاک و منزه است، البته وعده خدای ما محققا واقع خواهد شد. و آنها با چشم گریان همه سر به خاک عبودیت نهاده، و پیوسته بر فروتنی و ترسشان (ازخدا) می‌افزاید).
علوم و معارف حقّه الهیه برگرفته از منابع اصیل آن ( قرآن و قول و فعل رسول الله و حضرات معصومین) که سبب شناخت درست مقام عظمت و کبریائی خداوند علیّ عظیم و درک حقیقت قدرت قاهره و عظمت باهره و عزت شدیده خداوند سبحان از یک طرف، و ضعف و زبونی و ناتوانی و حقارت و ذلت آدمی در مقابل او ازطرف دیگرشده و موجب خوف و خشیت و بدنبال آن خضوع و خشوع قلبی و انقیاد در مقابل مقام جلال و عظمت و کبریائی خداوند می گردد، مهمترین عاملی است که ابتدائاً نظر انسان را به این موضوع معطوف می نماید که نکند به دلیل عدم تشخیص درست حق از باطل وبه سبب قصور و تقصیر در انجام وظایف بندگی و به جهت غفلت از خدا (در اثر وسوسه های شیطانی و هواهای نفسانی)، از حدود الهی تجاوز کرده است و آنگونه که شایسته مقام عظمت و کبریائی اوست نتوانسته او را عبودیت کند، ولی در مراحل بعدی وقتی کم کم به مرتبه انقطاع الی الله و تسلیم و رضا می رسد.