العالم - زلال قرآن
بمعنی این است که، هرگز برای خداوند سبحان هیچ همتا و همشأنی وجود نداشته و ندارد.
آیات زیر:
1 - آیه 111 سوره مبارکه اسراء:
« وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا»
ترجمه: (و بگو: ستایش مخصوص خداست که نه هرگز فرزندی برگرفته و نه شریکی در ملک خود دارد و نه هرگز عزت و اقتدار او را نقصی رسد که به دوست و مددکاری نیازمند شود، و پیوسته ذات الهی را به بزرگترین اوصاف کمال ستایش کن).
2 – بخش آخر آیه 171 سوره مبارکه نساء:
«... إِنَّمَا اللَّـهُ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ سُبْحَانَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ وَكِيلًا»
ترجمه: (... جز خدای یکتا خدایی نیست و منزّه و برتر از آن است که او را فرزندی باشد، هر چه در آسمان و زمین است همه ملک او است و خدا تنها به نگهبانی (همه موجودات) کافی است).
بر این حقیقت تصریح دارند که تمام جهان هستی ملک خداوند سبحان است، نه هرگز او فرزندی داشته و نه در فرمانروائی و اداره عالم هستی نیازمند شریکی بوده است.
به دلائل بالا است که در سوره مبارکه توحید بعداز«قل هوالله احد. الله الصمد» برای تاکید بر وحدانیت و یکتائی خداوند سبحان می فرماید «لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفواً احد».
و نمازگزار موظف است با ذکر باتوجه و حضور قلب حقایق آیات سوره مبارکه توحید بکوشد با تمام وجود، یکتائی و وحدانیت ذات اقدس الهی را به قلب خویش بباوراند و خود را برای تسلیم محض خداوند واحد قهّار آماده نماید.