العالم _ لبنان
محمد شمس الدین پژوهشگر لبنانی مرکز بین المللی اطلاعات، در گفتوگو با شبکه العالم خاطرنشان کرد: این مسیر تاریخی برای سیزده رئیسجمهور منتخب پیشین نیز سپری شده است هرچند لبنانی ها در هیچ مرحله ای نتوانسته اند فرمولی را تهیه کنند که امکان انتخاب رئیس جمهور را در موعد مقرر و بدون تاخیر فراهم کند.
شمس الدین تصریح کرد: در باره نتیجه بخش بودن جلسه آینده پارلمان برای انتخاب رییس جمهور، متأسفانه باور نداریم که آنچه در گذشته به دست نیامده بود، به دست آید و رئیس جمهور انتخاب شود و این در حالی است که پارلمان لبنان پیشتر 12 جلسه برای انتخاب رئیس جمهور برگزار کرده اما به نتیجه نرسیده و این به معنای از دست رفتن فرصت ها برای حل بحران کشور است.
بنابر گزارش العالم، عوامل مختلفی از جمله عوامل داخلی و خارجی در بن بست سیاسی لبنان درخصوص بحران انتخاب رئیس جمهور این نقش دارد.
ناتوانی در اجماع سیاسی
تداوم خلأ ریاستجمهوری لبنان به دلیل ناتوانی نیروهای سیاسی و فراکسیونهای پارلمانی در رسیدن به توافق برای انتخاب رئیس جمهور است. عوامل داخلیِ ناشی از اختلاف دیدگاه میان احزاب مختلف موجب شده تا لبنانیها همچنان منتظر تحولات خارجی، منطقهای و بینالمللی برای فعال کردن پرونده ریاستجمهوری باشند.
اختلافاتی بر سر نامزدهای ریاستجمهوری وجود دارد از سوی دیگر متاسفانه تفسیر اشتباه و نادرست از قانون اساسی نیز مانع دستیابی به توافق برای انتخاب رئیس جمهور میشود.
برای پایان دادن به این وضعیت باید شرایطی برای حل و فصل داخلی فراهم گردد یا اینکه احزاب پارلمانی درباره یک شخصیت که روابط خوبی با کشورهای خارجی داشته باشد به توافق برسند. رئیس جمهور آینده باید اعتماد داخلی و خارجی را بازگرداند.
ساختار فرقهای لبنان و سهمخواهی احزاب
از سوی دیگر علت بحران سیاسی فعلی لبنان، ساختار فرقهای و سهمیهبندیهاست لبنان از سال 1992 تاکنون با نظام فرقهای و سهمیهای اداره میشود.
طبق ساختار سیاسی که لبنان دارد امور این کشور همواره تحت تاثیر دخالتهای خارجی قرار دارد و طبقه سیاسی لبنان هرگز نمیتواند جدا از وابستگیهای خارجی عمل کند و میهنپرستی آنها کاهش یافته است. احزاب داخلی نیز از رویکرد فرقهای و سهمیهای خود کوتاه نمیآیند.
معمولا هر حزبی در پارلمان به دنبال انتخاب رئیس جمهور مورد نظر و وابسته به فرقه و طایفه خودش است. در حال حاضر احزاب پارلمانی به قانون اساسی برای انتخاب رئیس جمهور توجه دارند نه توافق طائف.
تا زمانی که نیروهای سیاسی در موازنه ملی توافق و اجماع نداشته باشند حتی اگر رئیس جمهور نیز انتخاب گردد کشور نمیتواند از بحران خارج شود و لبنان نیاز به یک اقدام سیاسی جدی دارد که مرزهای فرقهگرایی را در کشور رد کند.