العالم - اروپا
عبد الباری عطوان سردبیر نشریه الکترونیکی رای الیوم، با انتشار سرمقاله ای به تحلیل مواضع رییس جمهور اسبق فرانسه درباره جنگ اوکراین و وضعیت آفریقا پرداخت و تصریح کرد، سارکوزی رئیس جمهور اسبق فرانسه به مناسبت انتشار کتاب جدیدش با عنوان "زمان جنگ" در مصاحبه ای با روزنامه لوفیگاروی فرانسه بر مشروعیت تصمیم روسیه برای لحاق شبه جزیره کریمه به خاک خود تأکید و آمریکا را به تلاش برای طولانی کردن زمان جنگ متهم کرده است.
وی همچنین تصریح کرد که با پیوستن اوکراین به ناتو مخالف است و از امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فعلی فرانسه خواست دست از "دوستی ساختگی" با الجزایر بردارد.
نکته جالب توجه این است که ظهور دوباره سارکوزی در رسانه ها با درگیری های خونین طرابلس، پایتخت لیبی بین شبه نظامیانی که مدعی آزادی لیبی و براندازی نظام معمر قذافی هستند، همزمان شده است.
در درگیری های جاری بین شبه نظامیان لیبی، 55 نفر کشته و 146 نفر مجروح شدند. این در حالی است که 12 سال از براندازی نظام معمر قذافی و وعده های پوچ ایجاد دموکراسی و رساندن لیبی به عصر رفاه و امنیت و ثبات، گذشته است و متأسفانه چیزی که در عمل اتفاق افتاده است کاملا بر عکس این شعارها بوده و ما از همان روز اول درباره این اوضاع هشدار داده بودیم.
همین سارکوزی که این روزها به زندان محکوم شده و پابند الکترونیکی به پا دارد، طراح ویرانی لیبی و سوریه و یمن است؛ او به عنوان یک عنصر راست گرای افراطی و نژادپرست و فاشیست هیچ احترامی برای عرب ها و مسلمانان قائل نیست و همیشه برای فتنه انگیزی بین آنها تلاش می کند. او جنایات فجیعی را علیه مهاجران در حاشیه مناطق فقیرنشین پاریس مرتکب شده است؛ او عامل اصلی حمله جنگنده های ناتو به شهرهای لیبی و براندازی حکومت و قتل فجیع رهبر این کشور در راستای حمایت از رژیم صهیونیستی است. مشاور و دوست صهیونیست او یعنی برنارد هنری لوی، این حقیقت را در کتابی درباره نقش وی در تحقق این اهداف بر مبنای تفکر صهیونیستی اش افشا کرده است.
یکی از نامه های الکترونیک هیلاری کلینتون، وزیر خارجه وقت آمریکا - که برای قتل و مثله کردن قذافی به روشی وحشیانه، چراغ سبز نشان داده بود ـ در تاریخ 2 آوریل 2011 ـ فاش می کند که مداخله نظامی ناتو در لیبی با تحریک سارکوزی صورت گرفته است و جنگنده های این کشور بیشترین مشارکت را در حمله هوایی به لیبی داشته اند.
در واقع سارکوزی از این می ترسید که اسناد رشوه 50 میلیون یورویی که از قذافی برای حمایت از کمپین انتخاباتی خود و ورود به کاخ الیزه دریافت کرده بود، افشا شود. از این گذشته او از این می ترسید که طرح "دینار آفریقایی" قذافی و استفاده از ذخایر طلا و نقره برای تأمین پشتوانه مالی این طرح باعث برچیده شدن بساط دلار و واحدهای پول اروپایی از بازار معاملات آفریقا و در نهایت پایان دادن به نفوذ فرانسه در اغلب کشورهای آفریقایی شود.
نکته جالب دیگر این است که بازگشایی پرونده سیاه سارکوزی در ماجرای لیبی، با تکرار تحریکات فرانسه علیه کشور آفریقایی نیجر و شورای نظامی این کشور پس از کودتا و برکناری رییس جمهور غربگرای آن، البته این بار توسط امانوئل ماکرون رییس جمهور فعلی فرانسه مصادف شده است؛ این بار ماکرون خواستار مداخله نظامی جامعه اقتصادی غرب آفریقا (اکواس) برای براندازی شورای نظامی نیجر شده است که البته این مداخله به دلیل اینکه وحدت و امنیت و ثبات قاره آفریقا را به خطر می اندازد، با مخالفت شدید اتحادیه آفریقا رو به رو می شود.
اگر چه سخنان سارکوزی رییس جمهور اسبق فرانسه درباره روسیه و انضمام منطقه کریمه به مسکو و مخالفت او با پیوستن اوکراین به ناتو یا اتحادیه اروپا و همچنین انتقاد وی از عملکرد آمریکا در اوکراین، یا تکذیب حمایت بی قید و شرطش از رژیم صهیونیستی همه و همه تقلای وی برای ترمیم وجهه اش می باشد، اما این سخنان هیچ تأثیری در کارنامه سیاه او نخواهد داشت.
وقتی که آنتونیو تاجانی، وزیر خارجه ایتالیا روز پنج شنبه گفت که "غرب با قتل قذافی، اشتباه بزرگی را مرتکب شد، درست است که قذافی نمونه عالی دموکراسی نبود اما با کشته شدن او بی ثباتی در لیبی و آفریقا آغاز شد".. بنابراین سارکوزی و همه طرفداران مداخله نظامی فرانسه و ناتو در لیبی – که باعث نابودی و غارت دارایی های این کشور و گرسنگی ملت آن شدند – و نیز کسانی که اکنون خواستار مداخله نظامی در نیجر هستند، باید عذرخواهی کرده و از خجالت، از جلوی چشم ها دور شوند.