العالم - گوناگون
به نقل از اسکای نیوز، یک پژوهش جدید نشان می‌دهد زمین در شش مورد از 9 مقیاس اندازه‌گیری کلیدی شاخص سلامت خود از «فضای عملیاتی ایمن برای انسان» فراتر رفته و در دو مورد از سه مورد باقی‌مانده در مسیر نادرست قرار دارد.
به گفته گروهی از دانشمندان بین‌المللی، آب و هوا، تنوع زیستی، خاک، آب شیرین، آلودگی مواد مغذی و مواد شیمیایی جدید (ترکیبات ساخت بشر مانند میکروپلاستیک‌ها و زباله‌های هسته‌ای) همگی از سطح مورد قبول فراتر رفته اند.
این پژوهش که در نشریه Science Advances منتشر شده است، نشان می‌دهد تنها سطح اسیدی اقیانوس‌ها، سلامت هوا و لایه اوزون در محدوده‌هایی هستند که ایمن در نظر گرفته می‌شوند. اما هم آلودگی اقیانوس و هم شاخص هوا در مسیری نادرست قرار دارند.
یوهان راکستروم، یکی از پژوهشگران این مطالعه و مدیر موسسه تحقیقات تاثیر آب و هوا در پوتسدام در آلمان، در این خصوص گفت: ما در وضعیت بسیار بدی هستیم.
وی افزود: ما در این تحلیل نشان می‌دهیم که زمین در حال از دست دادن انعطاف‌پذیری است و «بیمار، بیمار است.»
در سال ۲۰۰۹، پروفسور راکستروم و سایر محققان، ۹ شاخص کلی را تبیین کردند و از اندازه‌گیری‌های علمی برای قضاوت در مورد سلامت کلی زمین بهره بردند.
مقاله ای که روز چهارشنبه منتشر شده است، یک به‌روزرسانی از مقاله سال ۲۰۱۵ محسوب می‌شود و عامل ششم را به دسته عوامل ناامن اضافه می‌کند.
پروفسور راکستروم افزود به دلیل بدتر شدن شرایط رودخانه ها، اندازه‌گیری‌های بهتر و درک مشکل، آب از «ایمنِ مرزی» به دسته «خارج از محدوده» منتقل شده است.
او ادامه داد این شاخص‌ها «تعیین‌کننده سرنوشت سیاره ما» است، و افزود ۹ عامل «از لحاظ علمی به خوبی" توسط مطالعات خارجی متعدد تبیین شده است».
این نه عامل در هم آمیخته اند. وقتی این تیم از شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای استفاده کردند، دریافتند که بدتر کردن یکی از عوامل، مانند آب و هوا یا تنوع زیستی، باعث کاهش ایمنی دیگر عوامل زیست‌محیطی زمین می‌شود، در حالی که رفع یکی از مشکلات، به سایرین کمک می‌کند.
این مطالعه می‌گوید شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهد «یکی از اثربخش‌ترین ابزارهایی که بشر برای مبارزه با تغییرات اقلیمی در اختیار دارد»، پاک‌سازی زمین و نجات جنگل‌ها است.
این پژوهش نشان می‌دهد بازگشت جنگل‌ها به سطوح اواخر قرن بیستم، انبارهای طبیعی قابل‌توجهیی برای ذخیره دی‌اکسید کربن به جای انباشت در هوا فراهم می‌کند، جایی که گرما را به دام می‌اندازد.
به گفته پروفسور راکستروم، تنوع زیستی - میزان و انواع مختلف گونه‌های حیات - در یکی از نگران‌کننده‌ترین اشکال خود قرار دارد و به اندازه مسائل دیگر مانند تغییرات اقلیمی مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
برخی از دانشمندان حوزه تنوع زیستی، مانند استوارت پیم از دانشگاه دوک، مدت‌هاست روش‌ها و اندازه‌گیری‌های پروفسور راکستروم را مورد مناقشه قرار داده‌اند و می‌گویند این نتایج ارزش چندانی ندارد.
اما گرنجر مورگان، استاد مهندسی محیط زیست دانشگاه کارنگی ملون، که در این مطالعه مشارکت نداشت، می‌گوید: «من اغلب گفته‌ام که اگر به سرعت فشارهای زمین را کاهش ندهیم، آسیب می‌بینیم. این پژوهش می‌گوید به احتمال زیاد ما همین حالا هم آسیب دیده‌ایم.»