العالم - ایران
وب‌سایت نشریه فوربز در مطلبی نوشت:
واشینگتن و تهران به توافق مهمی بر سر مبادله زندانیان و آزادسازی ۶ میلیارد دلار دارایی‌های بلوکه شده تهران دست یافتند. این دارایی‌ها به بانک مرکزی قطر منتقل شده است تا از آنها برای خرید «کالاهای بشردوستانه» استفاده شود. پنج زندانی از هر دو طرف نیز آزاد شده اند؛ نکته‌ای که بسیاری از مفسران از آن غافل شده اند.
برخلاف سایر کشورهایی که با محدودیت‌های اقتصادی گسترده و تحریم مواجه هستند - مانند ونزوئلا، ایران پیشینه طولانی‌تری در رویارویی با تحریم‌ها و توقیف دارایی‌ها دارد. در حالی که این تحریم‌ها همچنان به اقتصاد ایران آسیب می‌رسانند، ایران آموخته است چگونه با آنها کنار بیاید.
مفهوم گسترده‌تر توافق مزبور، تمایل کاخ سفید برای مذاکره با تهران است. تا همین اواخر، جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، بسیاری از سیاست‌های دولت ترامپ را حفظ کرده بود و حاضر به مذاکره با تهران نمی‌شد. اما حتی برخی از به اصطلاح خودی‌های آمریکایی می‌گویند دولت بایدن می‌تواند برای مقابله با کاهش تولید نفت عربستان سعودی و روسیه تلاش کند تا نفت خود را از ایران و ونزوئلا - که تحت تحریم هستند، تامین کند.
چهره‌های پر سر و صدای بیشتری به طور فزاینده سیاست‌های آمریکا را در قبال تهران زیر سؤال می‌برند. یک استدلال رایج این است که این سیاست‌ها نه تنها ناکارآمد هستند، بلکه برای واشینگتن مضر محسوب می‌شوند. برای مثال، سناتور کریس مورفی (دموکرات) در شبکه اجتماعی ایکس استدلال کرد که «فشار حداکثری» بر ایران منجر به تقویت «برنامه هسته‌ای پیشرفته‌تر، تیراندازی ایران به نیروهای آمریکایی و حمایت بیشتر از ارتش‌های نیابتی ایران» شد.
در یک چرخش پرمعنا و طعنه‌آمیز، به نظر می‌رسد عربستان سعودی - متحد دیرینه آمریکا - در حال هماهنگی با روسیه برای پیشبرد منافع خود در بازار نفت است. از سوی دیگر، ایالات متحده می‌تواند برای هر دو کشور متخاصم با خود، ایران و ونزوئلا، پیشنهادهای جالب و بسیار پیچیده‌ای داشته باشد.