العالم- یمن
به گزارش العالم به نقل از الجزیره، روزنامه انگلیسی تلگراف در مقالهای به قلم "تام شارپ" نوشته است که نبرد در دریای سرخ میان حوثیهای یمن ( انصارالله) و ائتلاف نظامی آمریکا به یک دلیل ساده ادامه خواهد یافت اینکه، محقق شدن هدف حوثیها (انصارالله) برای اختلال در کشتیرانی در دریای سرخ آسانتر از تلاش ائتلاف آمریکایی برای بازگرداندن امنیت به آن است.
به نوشته تلگراف، انصارالله به دلیل این که صاحب این سرزمین (یمن) هستند امتیاز بالایی در این نبرد دارند؛ زیرا یمن کشوری مشرف به دریای سرخ است و بنابراین آنها آگاهی و دانش کافی درباره شرایط و آب و هوای دریا دارند و هر دوی این نکات به نفع طرف یمنی است.
اشراف اطلاعاتی انصارالله
نویسنده مقاله، اشراف دستگاه اطلاعاتی انصارالله را یکی دیگر از امتیازات آن عنوان کرد و نوشت: اگر چه دستگاه اطلاعاتی حوثیها ( انصارالله) گسترده و تشکیلاتی نیست ولی "قدمتی طولانی و ثبات دارد"، از سوی دیگر، اگر چه قابلیتهای آن به دلیل حملات هوایی آمریکا و انگلیس کاهش یافته ولی همچنان به صورت فعال عمل میکند.
همچنین اعتقاد بر این است که حوثیها (انصارالله) گزینههای مختلفی دارند که آنها را قادر به انجام این عملیات دریایی میکند از جمله آنها میتوان به موشکهای بالستیک، موشکهای کروز ضد کتشی، موشکهای سطحی و نیز تعدادی به ظاهر نامحدود هواپیماهای بدون سرنشین، انبوهی از قایقهای تهاجمی سریع و نیز کشتیها و قایقهای بدون سرنشین اشاره کرد.
در مقابل اما، ائتلاف آمریکایی پیچیده است؛ زیرا شامل بسیاری از کشورها یا بازیکنان در زمین بازی است. نویسنده در این مقاله، اعضای ائتلاف آمریکایی را با استفاده از اصطلاحات ورزشی توصیف کرده و نوشته است این ائتلاف ماهیتی موزاییکی دارد؛ بسیاری از آنها خوب بازی میکنند اما برخی از آنها ورزشهای مختلفی را انجام میدهند و برخی هنوز تصمیم نگرفتهاند که در کدام تیم بازی کنند.
انبوه کشتیهای ائتلاف در دریای سرخ
در بخشی از این مقاله آمده است: کشتی های جنگی زیادی در دریای سرخ و خلیج عدن از ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا، کره جنوبی، اسپانیا و هند وجود دارد (تعداد زیادی از آنها در خلیج عمان مستقر هستند) و همچنین کشتیهای ژاپنی، مصری، اسرائیلی، چین و البته کشتیهای ایرانی نیز در این مناطق حضور دارند.
این نویسنده انگلیسی تحرکات نیروی دریایی هند چه در دریای سرخ و چه در اقیانوس هند برای محافظت از کشتیها در برابر حملات و کمک به کشتیهایِ در معرض خطر را "اقدامی بزرگ" توصیف کرده است.
عدم مشارکت چین و سعودی
نویسنده مقاله نوشته است: عدم مشارکت چین در این ائتلاف امری بسیار تعجبآور است؛ زیرا حتی پاسخ ندادن به تماسهای روزانه کشتیها برای درخواست کمک "نقض نگرانکننده قوانین رفتار دریایی" تلقی میشود. مصر نیز "در شمال دریای سرخ حضور دارد ولی با تعداد محدودی کشتی. هر چند برخی معتقدند که مصر میبایستی گامی بزرگتر از این بردارد".
سعودیها نیز به دلایل سیاسی و تعهدشان به آتشبس با حوثیها (انصارالله) و نیز همگرایی تدریجیشان با ایران، برای حضور در ائتلاف آمریکایی تمایلی نشان ندادهاند.
نویسنده در پایان مقاله اینگونه نتیجه گرفته است که "کشتیهای ائتلاف و خدمههای آنها برای مدتی در منطقه خواهند ماند مگر آنکه معجزهای دیپلماتیک رخ دهد ".