العالم - اروپا
از میان ۱۵ عضو شورای امنیت ۱۳ عضو به این قطعنامه رأی مثبت دادند. روسیه با آن مخالفت کرد و چین رأی ممتنع داد. این پیش‌نویس از تمامی کشورها درخواست می‌کرد از توسعه یا استقرار سلاح‌های هسته‌ای یا دیگر سلاح‌های کشتار جمعی در فضا خودداری کنند.
لیندا توماس گرینفیلد، نماینده آمریکا در سازمان ملل بعد از این رأی‌گیری گفت ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه گفته که مسکو هیچ قصدی برای استقرار سلاح‌های هسته‌ای در فضا ندارد، اما رأی این کشور در شورای امنیت این پرسش را پیش می‌کشد که دولت روسیه در حال مخفی کردن چه چیزی است.
ولادیمیر پوتین هم سه‌شنبه گفت که مسکو با هر گونه استقرار سلاح‌های هسته‌ای در فضا مخالف است. وزیر دفاع روسیه هم ادعای مقام‌های آمریکایی درباره قصد روسیه برای توسعه توانمندی‌های هسته‌ای در فضا را رد کرد. پوتین خطاب به شویگو گفت: «موضع ما روشن و شفاف است: ما همیشه از اساس مخالف استقرار سلاح‌های هسته‌ای در فضا بوده‌ایم.»
استفاده از سلاح‌های هسته‌ای در فضا رویداد بی‌سابقه‌ای نیست. آمریکا و شوروی سابق در دهه‌های ۱۹۵۰ و اوایل دهه ۱۹۶۰ دست‌کم ۹ سلاح هسته‌ای در ماورای جو منفجر کردند.
بزرگترین این آزمایش‌ها «استارفیش پرایم» نام داشت که در سال ۱۹۶۲ توسط آمریکا انجام شد و به حدود ۳۰ درصد از ماهواره‌های شناخته در مدار زمین آسیب زد و تجهیزات الکتریکی را تا صدها مایل آن‌طرف‌تر در «هاوائی» از کار انداخت. کارشناسان می‌گویند وقوع یک انفجار هسته‌ای در عصر حاضر در فضا می‌تواند به تخریب فوری یا آسیب به بخش زیادی از هزاران ماهواره موجود در مدار زمین منجر شود.
بخشی از تشعشعات ناشی از چنین انفجارهایی در میدان‌های مغناطیسی زمین باقی می‌مانند که می‌تواند تا سال‌ها بخش‌هایی از مدار زمین را برای اکثر ماهواره‌ها غیرقابل سکونت کند.
علاوه بر این، بسته به ارتفاع انفجار، تشعشعات انفجار می‌توانند باعث ایجاد پالس‌های الکترومغناطیسی‌ای شوند که لطمات گسترده به تجهیزات الکتریکی در روی زمین را به همراه خواهد داشت.