به گزارش پايگاه اطلاع رساني شبکه خبري العالم ، منابع آگاه خبر دادند که گروه اخوان المسلمين تصميم دارد از يک گروه اجتماعي دعوت کننده به حزبي سياسي تغيير ماهيت دهد و اين تصميم پس از بحث و بررسي داخلي فراوان در روزهاي اخير اتخاذ شد.
مجلس مشورتی اخوان المسلمين فعاليت هاي خود را به طور رسمي و براي نخستين بار صبح جمعه و با حضور همه اعضا برگزار کرد تا مساله مشارکت در انتخابات پارلماني و ميزان مشارکت در اين انتخابات را مشخص کند.
در اين نشست تصميم بر آن شد که ، اخوان المسلمين از مشارکت بيش از 50 درصدي خودداري کند ؛ اما در عين حال ميزان مشارکت کمتر از 45 درصد نيز نشود تا اخوان المسلمين بتواند در انتخابات آينده حداقل 30 تا 35 درصد از کرسي هاي مجلس را کسب کند.
نشست فوق العاده مجلس شوراي گروه اخوان المسلمين مصر را محمد بديع رهبر اخوان المسلمين افتتاح کرد و در اظهارات خود تاکيد کرد که امروز چشم جهانيان نه به زبان بلکه در عمل به اخوان المسلمين دوخته شده است و از اين گروه انتظار مي رود که براي خدمت به مصر و جهان اقدام کند.
رهبر اخوان المسلمين بر ضرورت همکاري ميان اين گروه و ساير جريان هاي سياسي اعم از مسلمانان و قبطي ها به عنوان شرکاي ملي تاکيد کرد.
وي سپس بر ضرورت حفظ روابط با شوراي عالي نيروهاي مسلح و نخست وزيري مصر تاکيد و خاطر نشان کرد که ارائه ارشادات و نصايح مثمر ثمر به اين دو نهاد ضروري است و اين کار بايد از طريق ستايش از اقدامات مثبت و نصيحت با زبان عاري از اهانت و تحقير صورت گيرد.
محمد بديع همچنين تاکيد کرد که يکي از ثمره هاي انقلاب مصر ، موفقيت تلاش ها براي به ثمر نشستن آشتي ملي فلسطيني بود و تحقق چنين مساله اي آرزوي هر مصري و عرب و مسلمان بود.
تاریخچه اخوان المسلمین
درسال 1928، "حسن البناء" یکی از علمای مصر توانست در شهر اسماعیلیه در کنار کانال سوئز جنبش اخوان المسلمین را بنیان نهد. این سازمان توانست حمایتهای گسترده گروههای ملی گرای عرب را جلب کرده و با آنها پیمانی هدفمند ببندد.
ملی گرایان گروههایی بودند که از یک سو به شدت با استعمارگران بریتانیایی مخالف بوده و با آنها مبارزه می‌کردند. حرکتی که اخوان المسلمین نیزبه شدت آن را پیگیری می کرد و ازسوی دیگرحکومتهای مصری را به علت سرسپردگی آنها به بریتانیا به شدت مورد سرزنش قرار می داد. گروه ملی گرای "افسران آزاد" در جنگ علیه ملک فاروق جانشین ملک فواد، پا به پای جنبش اخوان المسلمین جنگید. اتحاد میان این دو گروه حتی پس از مرگ حسن البناء در سال 1949 و اعلام انحلال جنبش اخوان المسلمین نیز قطع نشد.
در دوران ریاست جمهوری نجیب و بویژه در دوران ریاست جمهوری جمال عبدالناصر، سیاست حاکم بر کشور، سیاستی کاملاً ملی گرایانه بود و دراین دوران اخوان المسلمین توانست آزادانه به تبلیغ اندیشه‌های اسلام گرایانه خود پرداخته و برتشکیل یک حکومت اسلامی در مصر پافشاری کند اما اتحاد میان جنبش اخوان المسلمین و ملی گرایان پس از انجام یک ترور نافرجام علیه ناصر در سال 1954 که به حساب اخوان المسلمین گذاشته شد، ازهم پاشید.
پس از مرگ ناصر و به قدرت رسیدن انورسادات، اعضای اخوان المسلمین بار دیگر اجازه فعالیت یافتند، و سادات نه تنها دست آنها را باز گذاشت بلکه به آنها کمک نیز نمود، علت این امرهم در این بود که سادات می خواست ازنفوذ جنبش علیه فعالیت گسترده کمونیستها که درآن زمان قدرت زیادی یافته بودند، استفاده کند.
پس از مدتی سازمان اخوا