به گزارش روز دوشنبه پایگاه خبری شبکه العالم، "صالح مسلم" که در زمان حاضر به منظور شرکت در نشست "ژنو2 " برای حل سیاسی بحران سوریه در پایان ژانویه، در اروپا بسر می برد، گفت: "کردستان سوریه به سه استان برخوردار از خودمختاری شامل؛ کوبانی در مرکز، عفرین در غرب وقامشلی در شرق تقسیم خواهد شد .
وی تاکید کرد که هدف از ایجاد استان های خودمختار، ایجاد شکاف نیست بلکه کُردها خواستار نظام فدرال هستند.
خبرگزاری فرانسه گزارش کرد که مصاحبه با صالح مسلم به زبان کردی بود و نمایندگانی از کردها در شهر مرسیلیا واقع در جنوب شرق فرانسه، آن را به فرانسوی ترجمه کردند.
در 12 نوامبر، احزاب کُرد در شمال شرق سوریه پس از پیشروی میدانی در مقابله با گروههای جهادی که با نظام سوریه در حال جنگ هستند، تشکیل اداره موقت محلی را اعلام کردند.
مسلم با تاکید بر اینکه این امر به معنای تشکیل دولت مستقل نیست، افزود: 19 شخصیت در ماه ژوئیه تعیین شدند که وظیفه آنها تهیه قانون اساسی و قانون انتخاباتی و تعیین چگونگی اداره منطقه است. این کمیته کارش را به پایان رساند و به زودی زمان برگزاری انتخابات تعیین خواهد شد تا همه گروههای کرد منطقه در آن مشارکت کنند.
وی در این مصاحبه که میدل ایست آنلاین آن را منتشر کرد گفته است ، هنگامی که نیروهای دولتی را اخراج کردیم در معرض حملات عناصر جهادی قرار گرفتیم که دولت ترکیه آنها را به منطقه گسیل و از آنها حمایت کرد؛ درگیریهای ما با عناصر جهادی از نوامبر 2012 آغاز شده و هنوز ادامه دارد.
گفته می شود که کردها 15 درصد از ساکنان سوریه را تشکیل می دهند و در طول مرزهای ترکیه در شمال و شمال شرق سوریه پراکنده هستند.
این عضو برجسته حزب اتحاد دموکراتیک سوریه، بزرگترین گروه مسلح کُرد دراین کشورافزود: کمکهایی از مردم، کردهای عراق و رییس جمهوری و حزب کارگران کردستان عراق دریافت کردیم.
مسلم این امر را که هدف کردها تخلیه منطقه از ساکنان عرب آن است، تکذیب کرد و گفت: ما با آنها زندگی کردیم و در کنار آنها مبارزه می کنیم، ما در میان ملتها از برادری دفاع می کنیم".
وی افزود: اما برخی از عربهایی که از کشورهای دیگر آمده اند، در میان کردها جایی ندارند، آنها جنگجویانی هستند که خانه های ما را آتش زدند و کُردها را به قتل رساندند.
مسلم با طرح ادعای کوچاندن عرب ها به سکونت گاه کردها در سال 1374 گفت که ما خواستار راه حل مسالمت آمیز برای ساکنان عرب منطقه هستیم، آنهایی که می توانند به مناطق اصلی خود بازگردند و بقیه نیز می توانند در کنار کردها با صلح و آرامش زندگی کنند.