نویسنده عرب: توفان قاطعیت به نتیجه نرسید

به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، "عبدالباری عطوان" در مطلبی در روزنامه "رأی الیوم" نوشت:
از آغاز عملیات "توفان قاطعیت" یک ماه گذشت، بدون آنکه اکثر اهداف آن محقق شود؛ عبدربه منصور هادی (رئیس جمهور مستعفی) هنوز در تبعیدگاه باشکوه خود در عربستان به سر می برد و امیدها برای پر شدن جای او توسط نماینده‌‌اش "خالد بحاح" راه به جایی نبرده است. مهمتر از همه این است که "ائتلاف الحوثی – صالح" (ارتش و انقلابیون یمن) هنوز در حال پیشروی در استانهای جنوبی است و جبهه جدیدی را در مرزهای عربستان سعودی و یمن می گشاید، و این جنگ هر روز که می گذرد، به جنگ فرسایشی تبدیل می‌شود. 
"احمد عسیری" سخنگوی "توفان" دیگر در کنفرانسهای مطبوعاتی خود درباره روند جنگ و "بانک اهداف"، چیزی برای گفتن ندارد. عملیات بازگرداندن امید که از آن به عنوان مرحله دوم توفان سخن گفته شد، هنوز آغاز نشده است و حتی اگر هم شروع شود امیدی را به یمنی‌ها و حتی سعودی‌ها و همپیمانانش باز نخواهد گرداند. اوضاع انسانی یمن بحرانی است؛ حتر برنامه جهانی غذا که سازمان ملل متحد بر آن نظارت دارد، کمکهای خود را متوقف کرده است، زیرا سوخت لازم برای خودروهای این سازمان جهت رساندن کمکهای انسانی ضروری برای بیش از 25 میلیون یمنی، وجود ندارد.
***
یمن، یک ماه پس از بمباران گسترده هوایی، به زندانی بزرگ تبدیل شده است. فرودگاه ها تعطیل شده و گذرگاه های مرزی به حالت شبه تعطیل درآمده است و امن نیست؛ برق و آب قطع شده و ریال یمن ارزش خود را از دست داده است؛ حتی اگر ارزش این پول از بین نرفته بود، به دلیل نبود واردات، مواد ضروری برای خرید وجود ندارد.
این امیدواری وجود داشت که مذکرات با طرفهای درگیر در یمن آغاز شود تا راه حل سیاسی به این جنگ پایان دهد؛ ولی همه آنچه که درباره میانجی‌گری عمان یا الجزایر مطرح شد، فقط در حد پیش بینی و ادعاهای مطبوعاتی بود.
بیانیه صادر شده پس از نشست وزرای خارجه کشورهای شورای همکاری (حاشیه خلیج فارس) دیروز همه امیدها را به باد داد؛ در این بیانیه تأکید شد که هرگونه گفتگو و مذاکره برای حل بحران یمن باید در ریاض و تحت نظارت کشورهای عضو شورای همکاری انجام شود؛ این امر به معنای آن است که هر پیشنهادی برای برگزاری این گفتگوها در کشورهای بی طرف، از پیش شکست خورده است.
انتخاب ریاض به عنوان محلی برای گفتگو، درحالیکه این کشور یکی از طرفهای اصلی بحران می باشد؛ به معنای آن است که حضور طرفهای یمنی پاسخی به "حکم بازداشت" است و نه گفتگو. رفتن به ریاض برای مذاکره قبل از آغاز عملیات توفان قاطعیت و بمباران هوایی یمن امکان پذیر بود؛ اما دعوت به گفتگو در ریاض پس از این حملات (بشی از 2500 حمله هوایی) و خسارتهای سنگین مادی و انسانی که بر اثر آن به وجود آمده است، برای برخی معنای تسلیم شدن و پذیرفتن شکست و شروط طرف پیروز را دارد. از نظر ما همه در این جنگ شکست خورده اند.
یمن عضو شورای همکاری نیست که کشورهای عضو این شورا بخواهند شرط کنند گفتگو باید زیر چتر آنان و بدون حضور طرفهای دیگر مانند سازمان ملل یا اتحادیه عرب صورت بگیرد.
اگر کشورهای عضو شورای همکاری خواهان آن بودند که با یمن مانند یک کشور تحت قیمومت برخورد کنند، باید طی سالهای گذشته مسؤولیتهای آن را نیز متحمل شده و برای خارج کردن این کشور از فقر به آن ده ها میلیارد کمک می کردند.
***
برخورد با بحران یمن به صورت تحمیلی و دیکته کردن مطالبات، به سختی می‌تواند بحران این کشور را از راه‌های سیاسی حل کند؛ بلکه موجب تشدید بحران و پیچیده تر کردن بحران این کشور می شود و این به نفع یمنی ها و کشورهایی که در این بحران دست دارند، نیست.
توفان قاطعیت باید اکنون متوقف شود، البته به صورت عملی و نه در سخن؛ و به توفان صلح تبدیل شود و امید و ثبات و امنیت را بازگرداند و کمترین حد زندگی را برای بیش از 25 میلیون نفر جمعیت یمن ساکن این کشور فراهم کند. یک سوم این جمعیت تقریبا در خارج از این کشور به سر می برند و شمار قابل توجهی از آنان اکنون نمی توانند مانند هرسال برای دیدار خانواده به کشورشان بازگردند.
بحران انسانی در یمن هرچه بزرگتر شود، مواضع یمنی ها ضد این حملات هوایی تغییر می یابد؛ امری که به نفع ائتلاف حوثی - صالح است؛ در اینجا شاید بی فایده نباشد که یادآور شویم برخی طرفها در سازمان ملل صحبت از جنایتهای جنگی در یمن را آغاز کرده اند؛ و آنان همراهانی را نیز درخواهند یافت. جنگنده ها کوه ها را هدف قرار نمی دهند و موشکهای آنان در صحراهای خالی از سکنه نمی افتد و تصاویر قربانیان حملات هوایی به یمن به سرعت در حال انتشار در شبکه های اجتماعی و یوتیوب است؛ و تلاش رسانه‌ها و شبکه‌های کشورهای ائتلاف برای سکوت خبری و تحریف افکار عمومی، را ناکام می گذارند.