به گزارش پايگاه اطلاع رساني شبكه العالم " عبدالباري عطوان " با انتشار مقاله اي در " القدس العربي " زیر عنوان " آیا تجاوزگری به سوریه نزدیک است " ، تاكيد كرد كه دخالت نظامي هيچ ارتباطي با ادعاي غربي ها مبني بر نجات ملت سوريه وپايان دادن به اوضاع ناگوار آنها نخواهد داشت.
عطوان در اين مقاله نوشت : وقتي مركز سلطنتي مطالعات امنيتي ودفاعي "روسي" كه مغز متفكر و طراح وزارت دفاع انگليس تاكيد مي كند كه جنگي نيابتي بين ايران و عربستان هم اكنون در خاك سوريه در جريان است و واحدهاي غربي براي سست كردن پايه هاي نظام سوريه و زمينه سازي براي دخالت نظامي مستقيم عملا كار مي كنند؛ بايد خلاصه اين گزارش را بسيار با اهميت بدانيم و اگر نگوييم همه جنگ هاي گذشته و آينده در منطقه دستكم اكثر آنها در انگليس ساخته و پرداخته مي شود.
مركز سلطنتي مطالعات امنيتي ودفاعي "روسي" در گزارش 50 صفحه اي خود تاييد مي كند احتمال اين دخالت نظامي زياد است كه براي نجات ملت سوريه يا پايان دادن به اوضاع ناگوار آنها نخواهد بود بلكه براي مهار بحران سوريه و جنگ داخلي طائفه اي و جلوگيري از امتداد يافتن و گسست كشورهاي همجوار و تامين پناهگاههاي امن براي گروههاي تندرو بويژه شبكه القاعده است.
تصادفي نيست كه هيلاري كيلينتون وزير امور خارجه آمريكا اعلام مي كند كه كشورش بعد از استفاده روسيه و چين از حق وتو عليه قطعنامه شوراي امنيت براي جلوگيري از اعمال تحريم ها عليه سوريه، خارج از چارچوب سازمان ملل وارد عمل خواهد كرد و گزارش 50 صحفه اي حاوي ارزيابي هاي نظامي و امنيتي كارشناسان ارشد غربي فاش كرد كه ماموران سازمانهاي اطلاعاتي آمريكا و انگليس و كشورهاي غربي ديگر از چند ماه پيش براي تعيين اهداف و جذب مزدوران و نظارت بر مسلح شدن مخالفان از سوي عربستان سعودي و قطر، در خاك سوريه فعاليت مي كنند.
آمادگي و زمينه سازي براي دخالت نظامي عملا آغاز شده وبراساس اين گزارش،گروهي از كشتي هاي جنگي انگليس عازم شرق درياي مديترانه شده اند كه آنها دو هدف اساسي را دنبال مي كنند ، نخست مشاركت در اقدامات نظامي و دوم تخليه اتباع خارجي از سوريه و چه بسا لبنان و درمقابل كشتي هاي جنگي روسيه نيز هم اكنون عازم سواحل سوريه هستند.
شايد برخي بگويند كه كشورهاي غربي و بويژه آمريكا بعد از گرفتار شدن در دو جنگ ويرانگر در عراق و افغانستان ممكن است در ورود به جنگ سومي ترديد به خرج دهند يا چه بسا اين امر دشوار تر باشد؛ اما پروفسور مايكل كلارك ناظر اين گزارش در يك جمله مي گويد: هميشه اين ما نيستيم كه جنگ هاي خود را انتخاب مي كنيم بلكه گاهي اين جنگ ها هستند كه ما را انتخاب مي كنند و بخش دوم اين سخن درباره جنگ سوريه صدق مي كند.
ورود به جنگ ها نظير آنچه در عراق وافغانستان آموختيم عملياتي ساده است و پيروزي در آن ( وقتي كه دشمن يك كشور جهان سومي است) چه بسا ساده تر اما معضل و دشواري بزرگتر محافظت از اين پيروزي در مرحله بعد از آن است.
ژنرال " مارتين ديمبسي " رئيس ستاد ارتش آمريكا اخيرا گفت كه مي توان توانمنديهاي نظامي سوريه را به شيوه همتاي عراقي يعني از طريق سبك شوك و ترس (shock and awe) منهدم كرد؛ اما كنترل اوضاع بعد از آن قابل تضمين نيست.
خاك اردن مي تواند گزينه مورد نظر براي آغاز اصلي هرگونه دخالت نظامي غربي در سوريه به بهانه كنترل و نظارت بر انبارهاي سلاح هاي شيميايي و بيولوژيك سوريه باشد .
برخي اخبار اشاره دارد كه نيروهاي ائتلاف غرب در صف مقدم نخواهند بود و از الگوي كويت استفاده خواهد شد يعني نيروهاي عربستان واردن و قطر با پشتيباني هوايي و كارشناسان غربي وارد خاك سوريه خواهند شد؛ همانطور كه نيروهاي عربي بعد از آزادسازي كويت وارد آن شدند.
نيروهاي ويژه اردني و قطري در ليبي جنگيدند و نقش بارزي در يورش به طرابلس و پايگاه باب العزيزيه مقر فرماندهي معمر قذافي داشتند و ما در اينجا همچنين از كمك هاي لجستيكي و نظامي و مالي ديگر براي حمايت از نيروهاي وابسته به شوراي ملي مخالف در ليبي صحبت نمي كنيم و بعيد نمي دانيم كه تاريخ نزديك خودش را در سوريه تكرار كند.
قطعا ليبي مثل سوريه نيست و مقايسه بين اين دو كشور و دو نظام آنها درست نيست اگر ديكتاتوري و فساد و سركوب وجهه مشترك هر دوي آنها باشد ؛ اما آنچه ما از آن سخن مي گوييم اختلافات ريشه اي است زيرا نظام ليبي منزوي و بدون دوستاني خواه در ميان كشورهاي همجوار يا غير از آنها بود؛ اما درخصوص نظام سوريه كاملا برعكس است چون داراي تماس با ايران به عنوان هم پيمان قديمي و عراق جديد در شرق و حزب الله لبنان درغرب است و علاوه بر اين دو قدرت بزرگ روسيه و چين از سوريه