العالم ـ اروپا
نیویورک تایمز در سرمقاله روز دوشنبه خود افزوده است: بوریس جانسون وزیر خارجه و دیوید دیویس مذاکره کننده ارشد انگلیس در مذاکرات برگزیت هر دو ظرف 24 ساعت استعفا کردند و دولت ترزا می نخست وزیراین کشور را به لرزه انداختند.
در ادامه گزارش آمده است: این دو وزیر مستعفی پیشنهاد نخست وزیر را برای برگزیت بیش از حد منطبق با خواسته اروپا تشخیص می دهند. اگر دولت ترزامی بتواند از توفان ایجاد شده در دولت به سلامت بگذرد، خروج دو عضو کابینه می تواند به حل و فصل خوب مذاکرات عذاب آور طلاق انگلیس از اتحادیه اروپا که به ضرب الاجل حساس خود رسیده، کمک کند.
بحران هنگامی شروع شد که نخست وزیر روز جمعه با احضار وزرا تصمیم خروج رسمی لندن از اتحادیه اروپا و طرح خود را در این زمینه معرفی کرد. ترزا می در حالی این طرح را «مسئولیت پذیر و معتبر» خوانده که کاملا با ایده قبلی وی برای برگزیت متفاوت بود. طرح (جدید) متضمن خروج کامل انگلیس از اتحادیه اروپا نیست.
هنوز جزییات طرح معرفی نشده، اما گفته می شود متضمن آن است بریتانیا با اتحادیه اروپا یک توافق تجارت آزاد منعقد می کند که قوانین و مقرراتش برای اقلام صنعتی و فرآورده های کشاورزی تابع «کتاب قوانین و مقررات مشترک فیمابین» است. لندن همچنین به صورت جزیی صلاحیت قضایی دیوان دادگستری اروپا را می پذیرد.
این پیشنهاد نخست وزیر چنان شگفت آور بود که دیویس مذاکره کننده ارشد و از طرفداران «برگزیت سخت» را روز یکشنبه به استعفا واداشت و معاون وی هم کناره گیری کرد. شوک بزرگ تر از وزیر خارجه جالب انگلیس جانسون در روز دوشنبه بود که گفت نخست وزیر با تبلیغ پیشنهاد خود «یک کثافت را صیقل می دهد».
جانسون که قطع کامل ارتباط انگلیس با اتحادیه اروپا را می خواهد، زمان برگزاری رفراندوم برگزیت، مضحک و دروغین مدعی شده بود بریتانیا با خروج از اتحادیه اروپا هفته ای بیش از 350 میلیون پوند صرفه جویی خواهد کرد.
نیویورک تایمز ادامه داده است: انتظار می رود با استعفای دو مقام دولت انگلیس، دومینوی کناره گیری در کابینه رخ دهد، سرانجام دولت سقوط کند و انتخابات جدید برگزار شود. وقوع همه این رویدادها ممکن است. اگر انتخابات برگزار شود، بعید می نماید حزب محافظه کار که ترزا می عضو آن است بتواند 48 رای لازم برای بدست آوردن اعتماد به دولت را کسب کند. وی در رقابت برای رهبری حزب به رای کمتری از این نیاز دارد و جانسون نامزد احتمالی رهبری خواهد بود.
قدر مسلم آن است که ترزا می نمی تواند همچنان چرخ ها را روی برگزیت بچرخاند، زیرا هم درون حزب محافظه کار و هم دولت گرفتار یک دسته بندی است. از سوی دیگر، لندن از ماه مارس سال آینده رسما از اتحادیه اروپا خارج می شود، اما برای اینکه این جدایی یک فاجعه تمام عیار برای انگلیس نباشد، دو طرف باید تا ماه اکتبر روی دامنه گسترده ای از موضوعات توافق کنند که از جمله آنها شروط این نقل و انتقال، مقدمات گمرکی کار و شکل بنیادین روابط تجاری آینده است. پس از آن نیز باید توافق را هم پارلمان انگلیس و هم 27 کشور عضو اتحادیه اروپا تصویب کنند، اما زمان با سرعت در حال سپری شدن است.
ترزا می عامدانه یا غیرعامدانه تندروها را فریب داد. اکنون اگر فرض کنیم از این توفان جان سالم به در ببرد، اما هرگز نمی تواند رضایت خاطر محافظه کاران را بگیرد که با پیروی محض از قوانین و مقررات اتحادیه اروپا مخالف هستند. اصلا این طور نیست که فرض کنیم با خروج وزرای مخالف از کابینه، کار نخست وزیر برای توافق با اتحادیه اروپا راحت خواهد بود. حتی بعید می نماید بسته پیشنهادی لندن مورد موافقت این اتحادیه واقع بشود و تندروها هرگز کوتاه نخواهند آمد.
در جریان بحث های برگزیتی، هشدارهای بسیاری از گوشه و کنار داخل انگلیس از جمله صاحبان صنایع شنیده می شود که با جدایی از اتحادیه اروپا، خسارت سنگینی به این وارد می شود به ویژه اگر این اقدام ناگهانی، بدون تدبر و کنترل باشد.
روزنامه آمریکایی در پایان نتیجه گیری کرده است: با این حساب، امکان دارد مهلت زمانی مذاکرات برگزیت تمدید شود. امید مخالفان برای برگزاری یک همه پرسی جدید هم از بین رفته و ترزامی امکان آن را منتفی دانسته است. بعید می نماید دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا هم که روز پنجشنبه عازم لندن می شود به نخست وزیر انگلیس کمک کند تا عقل سلیم بر این غائله حاکم باشد. اما چه کسی می داند چه خواهد شد؟