العالم – تحلیل روز
برخی ها صادقانه به این واقعیت، اذعان دارند و برخی طرف های مخالف ایران که به خصومت با ایران و کینه سخت به جمهوری اسلامی معروف هستند، تلاش می کنند تا ایران را به فریبکاری متهم کنند، و این در واقع، اقراری غیرمستقیم به موفقیت ایران و توامندی این کشور در شکست طرح های آنان است.
هیچ کشوری درجهان، با خطرات و تهدیداتی مشابه تهدیداتی که ایران در سال های اخیر با آن مواجه بوده، مواجه نبوده است.
اما با وجود این، ایران با این خطرها و تهدیدات، با درایت و حکیمانه تعامل کرده است و از این خطرات و تهدیدات در جهت خدمت به منافع خود استفاده کرده است.
این خطرات و تهدیدات از تحریم های ظالمانه اعمال شده علیه ایران، شروع شده که به تدریج تشدید شده و این امر موجب خودکفایی برای ایران در بسیار از زمینه ها شده است.
- اگر چه نمی توانیم تاثیر آن را بر مردم ایران که مرگ را بر زندگی همراه با خفت و خواری ترجیح می دهند، انکار کنیم.
- تا تهدیدات تروریستی که برای مدتی، متوجه کشورهای همسایه ایران شد، ادامه یافت.
این تهدیدات در برخی مناطق به طور کامل و در برخی مناطق دیگر، به طور جزئی با کمک ایران از بین رفت.
این مسأله، بر اقتدار ایران اسلامی و محبوبیت آن در مناطقی که از لوث تروریسم آزاد شد، افزود.
درعین حال، ایران به خاری درچشمان کسانی تبدیل شد که تلاش کردند از طریق برنامه ریزی برای جنگ نیابتی با این کشور یا درگیر کردن آن طبق طرح و برنامه دیگر، ایران را درگیر کنند.
اما در زمینه موضوعات مربوط به ایران، موضوع هسته ای، همواره از جمله موضوع های صدر اخبار جهان بوده و هست و مذاکرات ایران با گروه 5+ 1 و دستیابی به توافق هسته ای که امضا شد و درنهایت، خروج دولت جدید آمریکا به ریاست دلال کاخ سفید از آن و پیامدهای ناشی از آن ، همواره مورد توجه رسانه های منطقه وجهان قرار داشته است.
ایران طبق عادت خود، با موضوع خروج آمریکا از توافق هسته ای و از سرگیری تحریم ها که در واقع هیچ گاه به طور کامل لغو نشده بود، دیپلماسی صبری که از آن انتظار می رفت، در پیش گرفت ایران، پایبندی خود را به توافق هسته ای اعلام کرد و از دیگر طرف ها نیز خواست به آن پایبند باشند تا بهانه را از دست کسانی که درصدد به دست آوردن فرصت برای تقویت جایگاه خود در سطح بین الملل هستند و اثبات حقانیت خود در نزد افکار عمومی، بگیرد.
ایران، درعین حال، اقدامات خود را برای مقابله با تحریمهای ظالمانه آمریکا که بعضی ها آنرا فلج کننده خوانده و امید بسیاری به آن بسته بودند، آغاز کرد.
ایران در چارچوب توافق هسته ای و با تکیه به اصل اظهار حسن نیت، متعهد شده بود که داوطلبانه برخی از فعالیت های مسالمت آمیز هسته ای خود را که نگاهی مردد به آن وجود داشت، به حال تعلیق درآورد، این درحالی بود که این فعالیت ها برای برخی از نظام های متخلف و مستبد درجهان مجاز بود، اما برای ایران ممنوع بود، با وجود اینکه آن ها اطمینان داشتند که ایران، از این فعالیت ها جز درجهت دستیابی به اهداف انسان دوستانه استفاده نمی کند.
با وجود این، تهران، پایبندی خود را به استشهاد گزارش های آژانس بین المللی انرژی اتمی اجرایی کرد، درحالیکه طرف مقابل به هیچ یک از تعهدات خود عمل نکرد و تنها به دادن وعده اکتفا کرد.
تا اینجا، همه چیز در مسیری پیش می رفت که فقط دولت را تحت فشار قرار می داد، و دولت هم با درایت و حکیمانه از طریق دور زدن تحریم ها با آن تعامل می کرد.
اما وقتی که مساله به تهدید مردم و به خطر انداختن جان و معیشت آن ها کشیده شد، درحالی که ایرانی ها از تهدید بیش از هر چیز دیگری متنفر هستند، دیپلماسی دوم ایران با تعلیق برخی از تعهدات داوطلبانه، به جریان افتاد و فعال شد.
این مساله، باعث شد که دیگر طرف های امضا کننده توافق هسته ای به تکاپو بیافتند و دچار سردرگمی شوند و دروهله اول، از اقدامات فرضی خبر دهند که در آستانه انجام آن هستند ، پس از آنکه، تهران از طریق مسئولان بلندپایه اش اعلام کرد که این اقدامات، خواسته های آن را برآورده نمی کند، به مرحله وعد و وعید رسیدند و همانطور که پیشتر هم گفتیم، ایرانی ها از هیچ بیشتر بدشان نمی آید و آن اینکه دیگران آن ها را تهدید کنند.
ایران در طول قرن های اخیر، به هیچ کشور دیگری تعرض نکرده است و هیچ وقت چشم طمع به کشورهای دیگر ندوخته است، اما درعین حال، هیچ گاه و لو به اندازه یک سرانگشت، از دفاع از حاکمیت و تمامیت ارضی خود دست برنداشته است و پهپاد MQ-4C، بهترین مثال و دلیل برای آن است.
کسی که تصمیمات مراکز تصمیم ساز در ایران را دنبال می گیرد، می بیند که این مراکز کاملاً از سردرگمی و دستپاچگی دور هستند.
علت هم این است که این مراکز به توانایی های خود اطمینان دارند و این توانمندی ها، آن ها را در موقعیتی قرار داده است که ید طولایی در دفاع از منافع خود در زمینه های جنگ نرم و سخت داشته باشد.
از جمله آخرین گام هایی که دولت ایران در زمینه دفاع از منافع خود و احقاق خود برداشته، این است که حسن روحانی رئیس جمهوری ایران اعلام کرد که درصورت پایبند نبودن طرف مقابل به تعهدات خود در چارچوب توافق هسته ای عمل نکنند، تهران به سطح غنی سازی فعلی پایبند نخواهد بود و آنرا در حدی که نیاز کشور را رفع کند، افزایش خواهد داد و درفعالیت نیروگاه اراک از هفتم ژوئیه سرگرفته خواهد شد.
درصورتیکه به دیپلماسی حکیمانه ای که مراکز تصمیم ساز در ایران در زمینه تصمیم گیری و اتخاذ مواضع در پیش گرفته اند و از طریق مسئولان بلندپایه کشور اعلام شده، توجه کنیم، درخواهیم یافت که تهران در مواضع خود جدی است و این بیم و تهدیدها تاثیری بر آن نخواهد گذاشت وطرف مقابل، باید به فکر گزینه دیگری باشد، یا اینکه خواسته های ایران را محقق کند و یا اینکه پیامدهای اقدامات خود در آینده را بپذیرد.
درپایان، سخن وزیر خارجه ایران را یادآور می شوم که گفت: جنگ اقتصادی، اگر بخواهد نشان‌دهنده سیاست تحریم و زورگویی است، و این سیاست در برخورد با ایران راه به جایی نخواهد برد. این حرف را قبلا هم زده بودم، هیچ وقت یک ایرانی را تهدید نکنید و همچنان این حرف را می زنم.